فرمون‌های کارگر زنبور عسل: نقش و عملکرد

مقدمه

نبورهای عسل موجوداتی اجتماعی هستند که برای زنده ماندن به همکاری نیاز دارند. آنها این کار را با استفاده از ترشحات غدد خود انجام می‌دهند.

غدد زنبورهای عسل به دو دسته تقسیم می‌شوند: غدد اختصاصی و غدد غیراختصاصی. غدد اختصاصی فقط در یکی از دو کاست ماده، ملکه یا کارگر، وجود دارند. برای مثال، غدد ترگال فقط در ملکه‌ها وجود دارند و ماده‌ای را تولید می‌کنند که باعث تحریک تخمک‌گذاری می‌شود. غدد ناسونوف فقط در کارگران وجود دارند و ماده‌ای را تولید می‌کنند که باعث جذب سایر زنبورها می‌شود.

غدد غیراختصاصی هم در ملکه و هم در کارگر وجود دارند، اما ترشح آنها به کاست خاص بستگی دارد. برای مثال، غدد مومی در هر دو کاست وجود دارند، اما در کارگران زودتر رشد می‌کنند و فعال‌تر هستند.

شکل‌پذیری و انعطاف غده در زنبورهای عسل به دو فرآیند تعیین کاست مربوط است. فرآیند اول منجر به تفاوت بین ملکه‌ها و کارگران می‌شود. این فرآیند تحت تأثیر ژن‌ها و عوامل محیطی مانند تغذیه است. فرآیند دوم منجر به تمایز بین کارگران می‌شود. این فرآیند تحت تأثیر نیازهای کلنی است.

رشد غدد در کارگران از یک الگوی زمانی مرتبط با فعالیت‌های مرتبط با ترشح غدد پیروی می‌کند. برای مثال، غدد مومی و غدد هیپوفارنکس (با ترشحات مرتبط با فعالیت های ساختمانی و تغذیه) زودتر رشد می‌کنند و در زنبورهای جوان فعال‌تر هستند، در حالی که تولید فرمون هشدار نیش در زنبورهای جوان کم است و با تبدیل شدن کارگران به زنبورهای نگهبان افزایش می‌یابد.

در مجموع، ترشحات غدد زنبورهای عسل نقش مهمی در عملکرد کلنی ایفا می‌کنند. آنها به زنبورها کمک می‌کنند تا با یکدیگر ارتباط برقرار کنند، ملکه را شناسایی کنند، لانه را محافظت کنند و غذا پیدا کنند (کاتزاو-گوزانسکی و همکاران 2002 ).

تنظیم تولید مثل کارگر توسط فرمون‌ها

زنبورهای عسل موجوداتی اجتماعی هستند که در کلنی‌ها زندگی می‌کنند. در هر کلنی، یک ملکه وجود دارد که تخم‌گذار می‌کند و کارگرانی که وظایف مختلفی را انجام می‌دهند.

غدد فک پایین زنبور عسل دو نوع فرمون تولید می‌کنند: فرمون شبه‌ملکه و فرمون هشداردهنده.

فرمون شبه‌ملکه

فرمون شبه‌ملکه یک ترکیب شیمیایی است که توسط کارگران و ملکه‌ها تولید می‌شود. این فرمون باعث می‌شود که کارگران رفتار تهاجمی بیشتری نشان دهند و تخمدان‌های آنها رشد کند.

تخمدان‌های کارگران در حالت عادی کوچک هستند و تخم تولید نمی‌کنند. با این حال، در شرایطی که ملکه از بین برود یا تخم‌گذاری نکند، کارگران می‌توانند تخم‌گذار شوند. در این شرایط، تولید فرمون شبه‌ملکه در کارگران افزایش می‌یابد.

فرمون هشداردهنده

فرمون هشداردهنده یک ترکیب شیمیایی (2-هپتانون) است که توسط کارگران تولید می‌شود. این فرمون باعث می‌شود که سایر زنبورها از خطر مطلع شوند.

هنگامی که یک زنبور عسل با یک تهدید روبرو می‌شود، فرمون هشداردهنده تولید می‌کند. این فرمون باعث می‌شود که سایر زنبورها به آن تهدید حمله کنند.

مکانیسم عمل

فرمون‌های غده فک پایین از طریق گیرنده‌های بویایی روی بدن زنبورها عمل می‌کنند. این گیرنده‌ها سیگنال‌هایی را به مغز زنبور ارسال می‌کنند که باعث تغییر رفتار و فیزیولوژی زنبور می‌شود.

فرمون‌های غده فک پایین نقش مهمی در تنظیم تولید مثل کارگر ایفا می‌کنند. این فرمون‌ها باعث می‌شوند که کارگران رفتار تهاجمی بیشتری نشان دهند و تخمدان‌های آنها رشد کند. همچنین، این فرمون‌ها باعث می‌شوند که سایر زنبورها از خطر مطلع شوند.

(کاتزاو-گوزانسکی و همکاران 2002 ) - ( کاتزاو-گوزنسکی و همکاران 2004 ، 2006) -( مالکا و همکاران 2008 )

اثر اتیل اولئات در تنظیم فعالیت کارگر زنبور عسل

فعالیت کارگران زنبور عسل توسط عوامل مختلفی از جمله ملکه، خود زنبورها و محیط اطراف آنها تنظیم می‌شود. یکی از مهم‌ترین عوامل تنظیم‌کننده فعالیت کارگران، فرمون اتیل اولئات است.

اتیل اولئات یک ترکیب شیمیایی است که توسط زنبورهای چراگر بالغ تولید می‌شود. این ماده در غلظت بالایی در بدن زنبورهای چراگر یافت شده و از طریق تبدیل اتانول حاصل از شهد تخمیر شده تولید می‌شود. این ماده توسط کئونسینی و همکاران (2004) کشف شد.

تحقیقات نشان داده است که اتیل اولئات باعث تاخیر در شروع فعالیت چراگری در کارگران جوان می‌شود. این امر به این دلیل است که اتیل اولئات به عنوان یک عامل بازدارنده عمل می‌کند و مانع از رشد و توسعه کارگران جوان می‌شود.

هنگامی که تعداد زیادی زنبور کارگر چراگر در کلنی حضور دارند، ترشح آنها مانع از رشد زنبورهای جوان می‌شود که می‌توانند خود را وقف مشاغل لانه کنند. هنگامی که زنبورهای چراگر پیر می‌شوند یا از بین می‌روند، بازدارندگی با شکست مواجه می‌شود و زنبورهای جوان به چراگری می‌پردازند ( کاستیلو و همکاران 2012 ؛ مونز و همکاران 2012 ).

علاوه بر این، اتیل اولئات در ترکیب فرمون ملکه‌ها و نوزادان نیز یافت شده است. این امر نشان می‌دهد که اتیل اولئات نقش مهمی در تنظیم فعالیت کلنی زنبور عسل ایفا می‌کند (کیلینگ و اسلسور، 2005؛ اسلسور و همکاران، 2005).

فرمون‌های غده ناسونوف در جهت‌یابی و جذب زنبورهای عسل

فرمون‌های غده ناسونوف یکی از مهم‌ترین فرمون‌های زنبورهای عسل هستند که در جهت‌یابی و جذب زنبورها نقش دارند.

غده ناسونوف یک غده کوچک در پشت بدن زنبورهای عسل است که ترشحی حاوی هفت ترکیب فرار تولید می‌کند. این ترکیبات شامل ژرانیول، اسید نرولیک، اسید ژرانیک، (E)-citral، (Z)-citral، (EE)-farnesol و nerol می‌شوند.  این غده از توده‌ای از سلول‌ها تشکیل شده است که در زیر غشای بین بخشی، بین ترژیت ششم و هفتم (فلس‌های پشتی زنبور) قرار دارند ( کاسیر و لنسکی 1994).

فرمون‌های غده ناسونوف نقش مهمی در جهت‌یابی زنبورها ایفا می‌کنند. زنبورها هنگام بازگشت به کندو، مسیر خود را با دنبال کردن رد فرمون‌های غده ناسونوف که توسط دیگر زنبورها در اطراف ورودی کندو ترشح می‌شود، پیدا می‌کنند.

فرمون‌های غده ناسونوف همچنین در جذب زنبورها به منابع غذایی نقش دارند. زنبورهای کارگر هنگام یافتن منبع غذایی جدید، فرمون‌های غده ناسونوف را روی آن ترشح می‌کنند تا سایر زنبورها را به آن منبع جذب کنند.

علاوه بر این، فرمون‌های غده ناسونوف در جذب زنبورها به همدیگر نیز نقش دارند. زنبورها برای تشکیل خوشه‌های بچه کندو و انجام سایر فعالیت‌های اجتماعی، از فرمون‌های غده ناسونوف استفاده می‌کنند.

در اینجا به طور کلی  به برخی از کارکردهای ترشحات ناسونوف در زنبورهای عسل اشاره می شود:

• جهت یابی زنبورها در هنگام بازگشت به کندو
• جذب زنبورها به منابع غذایی
• جذب زنبورها به همدیگر
• تشکیل خوشه های بچه کندو
• کنترل جمعیت زنبورها

کارگران زنبور عسل با خم کردن نوک شکم خود به سمت پایین و آزاد کردن ترشح غده ناسونوف، فرمون ناسونوف را ترشح و پراکنده می‌کنند. این رفتار همچنین توسط کارگران جوان در اولین پروازهای جهت یابی آنها انجام می‌شود. آزاد شدن فرمون ناسونوف به ویژه پس از اختلال کلنی مشهود است و می‌تواند توسط بوهای لانه مانند شانه، عسل، گرده، بره موم و QMP ایجاد شود (فرگوسن و فری، 1981؛ مونرو و همکاران، 2003؛ کوهن و همکاران، 2011).

مطالعات اخیر نقش احتمالی جدیدی از فرمون ناسونوف را در کندو نشان داده است: کارگران زنبور عسل از فرمون ناسونوف برای انتخاب لاروهای جوان برای پرورش ملکه استفاده می‌کنند. ملکه‌های جدید غده ناسونوف خود را در معرض دید قرار می دهند تا کارگران دیگر را به سمت سلول لارو انتخاب شده جذب کنند. در یک آزمایش آزمایشی با کارگران بدون ملکه، سلول‌هایی که در آن‌ها مقدار بیشتری فرمون آزاد می‌شد، شانس بیشتری برای تبدیل شدن به فنجان‌های ملکه داشتند که دخالت فرمون ناسونوف در استخدام کارگران برای پرورش ملکه را تأیید می‌کند(الکهتانی و بینفیلد، 2012؛ مونرو و همکاران، 2013).

علاوه بر این، فرمون ناسونوف می‌تواند برای برقراری ارتباط بین کارگران زنبور عسل و ملکه استفاده شود. ملکه از فرمون ناسونوف برای جذب کارگران و حفظ نظم اجتماعی در کلنی استفاده می‌کند. کارگران نیز از فرمون ناسونوف برای برقراری ارتباط با یکدیگر و هماهنگی فعالیت‌های خود استفاده می‌کنند.

نقش فرمون ناسونوف در خوشه‌رفتن بچه کندو

هنگامی که بچه کندو کندو را ترک می‌کند، کارگران شروع به ترشح فرمون ناسونوف می‌کنند. این فرمون یک ترکیب شیمیایی است که توسط غده ناسونوف در انتهای شکم زنبورها تولید می‌شود. فرمون ناسونوف یک عامل انسجام قوی است که زنبورها را به هم جذب می‌کند.

اولین زنبورهایی که به محل موقت مستقر می‌شوند، غده ناسونوف خود را برای فراخوانی بقیه بچه کندو در معرض دید قرار می‌دهند. این کار باعث می‌شود که سایر زنبورها به محل جذب شوند و گروه تشکیل شود.

در اینجا، تعداد معینی کارگر به نام زنبورهای پیشاهنگ وظیفه یافتن مکان مناسب جدید برای ایجاد لانه را بر عهده دارند. هنگامی که یک زنبور پیشاهنگ یک مکان لانه بالقوه را پیدا می‌کند، با رقص و تکان دادن بدن، مکان را به کارگران دیگر اطلاع می‌دهد.

پس از اینکه کارگران مکان لانه جدید را انتخاب کردند، یک زنبور پیشاهنگ شروع به آزاد کردن فرمون ناسونوف در اطراف ورودی لانه می‌کند. این فرمون به زنبورهای دیگر کمک می‌کند تا مسیر خود را به سمت ورودی لانه جدید پیدا کنند.

پتانسیل اجزای غده ناسونوف در جذب زنبورهای خوشه‌ای

[1] پتانسیل اجزای غده ناسونوف در جذب زنبورهای خوشه‌ای در مطالعات رفتاری نشان داده شده است. در یک مطالعه، محققان دریافتند که ژرانیول، (E)-سیترال و اسید نرولیک جذاب‌ترین اجزای فرمون ناسونوف برای زنبورهای خوشه‌ای هستند (اشمیت اج، 1994).

در مطالعات دیگر، محققان موفق به تولید ترکیبات فرمون مصنوعی شدند که می‌توانند بچه کندو را به حفره‌های لانه مصنوعی جذب کنند. این ترکیبات می‌توانند برای کمک به زنبورداران در جذب بچه کندو به مکان‌های مناسب استفاده شوند (اشمیت اچ، 1999).

نقش فرمون ناسونوف در استخدام چراگر

زنبورهای عسل از فرمون ناسونوف برای جذب سایر کارگران به سمت منابع غذایی سودآور استفاده می‌کنند. هنگامی که یک جوینده منبع غذایی جدید پیدا می‌کند، غدد ناسونوف خود را در معرض دید قرار می‌دهد تا فرمون را ترشح کند. این فرمون به سایر کارگران کمک می‌کند تا منبع غذایی را پیدا کنند و به آن دسترسی پیدا کنند.

عوامل موثر بر آزادسازی فرمون ناسونوف

عوامل مختلفی بر آزادسازی فرمون ناسونوف تأثیر می‌گذارند. یکی از این عوامل، میزان پاداش غذایی منبع است. اگر منبع غذایی بسیار سودآور باشد، زنبورهای عسل بیشتر تمایل دارند فرمون را ترشح کنند. عامل دیگر، میزان ذخایر غذایی کلنی است. اگر کلنی منابع غذایی کمی داشته باشد، زنبورها بیشتر تمایل دارند فرمون را ترشح کنند تا کارگران بیشتری را برای جمع‌آوری غذا جذب کنند.

نتایج مطالعات جدید

مطالعات جدید نشان می‌دهند که فرمون ناسونوف نقش مهم‌تری در استخدام چراگر زنبورهای عسل دارد. این مطالعات نشان می‌دهند که فرمون ناسونوف می‌تواند به کارگران کمک کند تا منابع غذایی جدید را پیدا کنند، به منابع غذایی موجود دسترسی پیدا کنند و تصمیم بگیرند که چگونه منابع غذایی را بین خود تقسیم کنند.

در اینجا خلاصه‌ای از نتایج این مطالعات آورده شده است:

سینگ و همکاران (2022) دریافتند که زنبورهای عسل کارگر ترجیح می‌دهند منابع غذایی را که بوی فرمون ناسونوف بیشتری دارند، انتخاب کنند. این نشان می‌دهد که فرمون ناسونوف به کارگران کمک می‌کند تا منابع غذایی سودآورتر را شناسایی کنند.

ما و همکاران (2021) دریافتند که زنبورهای عسل کارگری که فرمون ناسونوف بیشتری ترشح می‌کنند، بیشتر احتمال دارد که توسط سایر کارگران برای جمع‌آوری غذا استخدام شوند. این نشان می‌دهد که فرمون ناسونوف می‌تواند به کارگران کمک کند تا اعتماد و احترام سایر کارگران را جلب کنند.

چانگ و همکاران (2020) دریافتند که زنبورهای عسل کارگری که در معرض فرمون ناسونوف قرار می‌گیرند، بیشتر احتمال دارد که به منابع غذایی جدید بروند. این نشان می‌دهد که فرمون ناسونوف می‌تواند به کارگران کمک کند تا منابع غذایی جدید را جستجو کنند.

فرمون ناسونوف یک ابزار ارتباطی قدرتمند است که توسط زنبورهای عسل برای هماهنگی رفتار جمع‌آوری غذا استفاده می‌شود. این فرمون به کارگران کمک می‌کند تا منابع غذایی جدید را پیدا کنند، به منابع غذایی موجود دسترسی پیدا کنند و تصمیم بگیرند که چگونه منابع غذایی را بین خود تقسیم کنند.

علامت گذاری و استخدام جستجوی غذا: غدد تارسال و سایر فرمون ها

ترشح غدد تارسال کارگر

ترشح غدد تارسال کارگر، که به عنوان فرمون ردپای کارگر نیز شناخته می شود، نقش کمکی در علامت گذاری ورودی کندو و منابع غذایی دارد. این ترشح توسط کارگران فرودگر در ورودی کندو و احتمالاً روی گلهای بازدید شده رسوب می شود. فرمون ردپای کارگر جذابیت فرمون ناسونوف را افزایش می دهد (ویلیامز و همکاران، 1981).

عملکرد فرمون ردپای کارگر

فرمون ردپای کارگر به عنوان یک سیگنال مجاورت عمل می کند و در فواصل کوتاه فعال است. این فرمون در جذب کارگران به سمت ورودی کندو و منابع غذایی نقش دارد.

سایر فرمون های مرتبط با جستجوی غذا

تام و همکاران (2007) دریافتند که زنبورهای رقصنده چهار هیدروکربن کوتیکولی را از شکم خود در هوا تولید و آزاد می کنند. این ترکیبات به صورت زیر جلدی تولید شده و در سطح کوتیکول ترشح می شوند. هنگامی که این ترکیبات به کندو تزریق می شوند، تعداد چراگرانی که از کندو خارج می‌شوند به طور قابل توجهی افزایش می‌یابد. این نشان می‌دهد که این ترکیبات نقشی در استخدام کارگر دارند.

رفتار دفاعی: فرمون‌های هشداردهنده

نبورهای عسل به دلیل رفتار دفاعی خود که اغلب شامل نیش زدن است، شناخته شده‌اند. رفتار دفاعی اولین کار بیرون از لانه است که توسط کارگران انجام می‌شود و بنابراین در سنین پایین‌تر از جستجوی غذا آغاز می‌شود. دو نوع مختلف از کارگران درگیر رفتار دفاعی هستند: نگهبانان و مدافعان. زنبورهای نگهبان کارگرانی هستند که در ورودی کندو در جستجوی تهدیدات احتمالی گشت می‌زنند، در حالی که مدافعان به محض تشخیص خطر، به آن حمله می‌کنند.

فرومون‌های هشداردهنده

فرومون‌های هشداردهنده مواد شیمیایی هستند که توسط زنبورهای عسل برای هشدار دادن به سایر اعضای کلنی در مورد خطر تولید می‌شوند. آنها می‌توانند توسط زنبورها در حین اکسترود کردن نیش بدون نیش، در هنگام نیش زدن و همچنین از نیش باقی مانده در قربانی آزاد شوند.

در جستجوی سلامتی اگر از گشتن به دنبال عسل ناب و طبیعی خسته شده اید
ما اینجا هستیم برای مشاوره و عرضه محصولات ناب زنبور عسل کلیک کنید همه عسل‌های ایران

دو گروه اصلی از مواد با اثر هشدار در زنبورهای عسل شناسایی شده‌اند:

فرومون‌های هشدار دهنده دستگاه نیش که جزء اصلی آن ایزوپنتیل استات است. این ماده توسط زنبورها در حین اکسترود کردن نیش بدون نیش آزاد می‌شود و به عنوان یک سیگنال هشدار اولیه عمل می‌کند.

فرمون زنگ غدد فک پایین که جزء اصلی آن 2-هپتانون است. این ماده توسط زنبورها در حین نیش زدن آزاد می‌شود و به عنوان یک سیگنال هشدار دهنده ثانویه عمل می‌کند که به تحریک سایر زنبورها به حمله کمک می‌کند.

عملکرد فرمون‌های هشداردهنده

فرومون‌های هشداردهنده نقش مهمی در رفتار دفاعی زنبورهای عسل ایفا می‌کنند. آنها به زنبورها کمک می‌کنند تا یکدیگر را در مورد خطرات احتمالی هشدار دهند و به عنوان یک عامل تقویت کننده برای رفتار دفاعی عمل می‌کنند.

فرومون‌های هشداردهنده ابزارهای مهمی برای زنبورهای عسل هستند که به آنها کمک می‌کنند تا از کلنی خود در برابر تهدیدات محافظت کنند.

فرومون‌های هشداردهنده در دستگاه نیش

فرمون‌های هشداردهنده مواد شیمیایی هستند که توسط زنبورهای عسل برای هشدار دادن به سایر اعضای کلنی در مورد خطر تولید می‌شوند. آنها عمدتاً توسط غده کوشونیکوف و نواحی غده‌ای غلاف نیش در زنبورهای عسل کارگر تولید می‌شوند. ترشحات به سرعت روی موهای غشای ستوزا در پایه پیاز نیش تبخیر می‌شوند.

در طول رفتار تدافعی، زنبورهای نگهبان در ورودی کندو ظاهر می‌شوند، شکم خود را بالا می‌برند و محفظه نیش را برای آزاد کردن فرومون‌های هشدار در معرض دید قرار می‌دهند. در همان زمان آنها بال های خود را باد می زنند و اجزای فرار را پراکنده می کنند.

عملکرد فرمون‌های هشداردهنده در دستگاه نیش به شرح زیر است:

• جذب سایر زنبورهای عسل برای دفاع از کلنی
• تقویت رفتار دفاعی
• ترساندن متجاوزان

فرمون‌های هشداردهنده دستگاه نیش از ترکیبات مختلفی تشکیل شده‌اند، از جمله ایزوپنتیل استات، 2-هپتانون، و آلدهیدهای آلیفاتیک. این ترکیبات به طور مستقل و در ترکیب با یکدیگر اثرات هشداردهنده دارند.

فرمون‌های هشداردهنده دستگاه نیش نقش مهمی در رفتار دفاعی زنبورهای عسل ایفا می‌کنند. آنها به زنبورها کمک می‌کنند تا یکدیگر را در مورد خطرات احتمالی هشدار دهند و به عنوان یک عامل تقویت کننده برای رفتار دفاعی عمل می‌کنند.

بیش از 40 ترکیب فرمون هشداردهنده دستگاه نیش زنبورهای عسل

فرمون‌های هشداردهنده دستگاه نیش زنبورهای عسل مواد شیمیایی هستند که توسط زنبورها برای هشدار دادن به سایر اعضای کلنی در مورد خطر تولید می‌شوند. آنها از ترکیبات مختلفی تشکیل شده‌اند، از جمله ایزوپنتیل استات، 2-هپتانون، و آلدهیدهای آلیفاتیک.

ایزوپنتیل استات (IPA)

ایزوپنتیل استات (IPA) جزء فعال اصلی ترکیب فرمون زنگ هشدار است و مسئول اکثر فعالیت های آزاد کننده نیش است. این ماده در ملکه ها و کارگران جوان وجود ندارد و با افزایش سن زنبور کارگر افزایش می یابد. زمانی که کارگر حدود 2 تا 3 هفتگی دارد، درست در زمانی که شروع به انجام وظایف نگهبانی می کند، به بالاترین حد خود می رسد. سپس با تبدیل شدن او به علوفه، مقدار آن کاهش می یابد.

عملکرد IPA

IPA به عنوان یک سیگنال هشدار اولیه عمل می‌کند که سایر زنبورها را به سمت منبع خطر جذب می‌کند. همچنین به عنوان یک عامل تقویت کننده برای رفتار دفاعی عمل می‌کند، که به زنبورها کمک می‌کند تا در برابر متجاوزان مقاومت کنند.

سایر ترکیبات فرمون هشداردهنده دستگاه نیش

علاوه بر IPA، بیش از 30 ترکیب دیگر فرمون هشداردهنده دستگاه نیش زنبورهای عسل شناسایی شده است. این ترکیبات به طور مستقل و در ترکیب با یکدیگر اثرات هشداردهنده دارند.

برخی از این ترکیبات عبارتند از:

2-هپتانون: این ماده جزء اصلی فرمون زنگ غدد فک پایین است که توسط زنبورها در حین نیش زدن آزاد می شود.

آلدهیدهای آلیفاتیک: این ترکیبات اثرات دافعه دارند و می توانند متجاوزان را از کندو دور کنند.

نژادهای زنبور عسل و فرمون های هشداردهنده

شواهدی وجود دارد که نژادهای زنبور عسل که از نظر شدت رفتار دفاعی متفاوت هستند، می توانند تفاوت هایی را در میزان و ترکیب فرمون های هشدار دهنده نشان دهند. زنبورهای عسل آفریقایی در مقایسه با زنبورهای عسل اروپایی دارای سطوح بالاتری از فرمون های هشداردهنده هستند، به ویژه IPA. آنها همچنین هنگامی که فرومون های مصنوعی در ورودی کندو آزاد می شوند، واکنش دفاعی بسیار شدیدتری دارند که نشان دهنده آستانه پایین تر پاسخ فرمونی است.

نقش 2-هپتانون

نقش 2-هپتانون (2HPT) تولید شده توسط غدد فک پایین کارگر در دفاع از کلنی کمتر از IPA است. این ماده به عنوان یک سیگنال هشدار ثانویه عمل می کند که سایر زنبورها را به سمت منبع خطر جذب می کند. همچنین به عنوان یک عامل تقویت کننده برای رفتار دفاعی عمل می کند، اما به اندازه IPA موثر نیست.

فرمون‌های هشداردهنده دستگاه نیش زنبورهای عسل نقش مهمی در رفتار دفاعی این حشرات ایفا می‌کنند. آنها به زنبورها کمک می‌کنند تا یکدیگر را در مورد خطرات احتمالی هشدار دهند و به عنوان یک عامل تقویت کننده برای رفتار دفاعی عمل می‌کنند.

نتیجه‌گیری کلی

در این پست، ما به بررسی فرمون‌های کارگر زنبور عسل پرداختیم. فرمون‌ها مواد شیمیایی هستند که توسط زنبورهای کارگر برای برقراری ارتباط با یکدیگر و کنترل رفتارهای کلنی استفاده می‌شوند.

انواع مختلفی از فرمون‌های کارگر زنبور عسل وجود دارد که هر کدام نقش خاصی را ایفا می‌کنند. برخی از این فرمون‌ها برای ارتباط بین زنبورها استفاده می‌شوند، در حالی که برخی دیگر برای کنترل رفتارهای خاص، مانند تولید عسل، جمع‌آوری گرده، و دفاع از کلنی استفاده می‌شوند.

فرمون‌های کارگر زنبور عسل نقش مهمی در عملکرد کلنی ایفا می‌کنند. آنها به زنبورها کمک می‌کنند تا به طور هماهنگ کار کنند و کلنی را سالم نگه دارند.

امیدواریم که از این پست خوشتان آمده باشد. اگر سوالی در این زمینه دارید تیم تحقیق و توسعه هانی‌هاب پاسخگوی شماست. لطفا نظر خود را در زیر همین پست با ما در میان بگذارید.