شهد چیست؟

منبع شهد

منبع شهد یک گیاه گلدار است که به عنوان بخشی از استراتژی تولید مثل خود شهد تولید می کند. این گیاهان شهد ایجاد می کنند که حشرات گرده افشان و گاهی حیوانات دیگر مانند پرندگان را به خود جذب می کند.

گیاهان منشا شهد برای زنبورداری و همچنین در کشاورزی و باغداری مهم هستند. استفاده از آنها به ویژه برای کشاورزی ارگانیک و باغبانی ارگانیک مهم است ، جایی که آنها نه تنها برای جذب گرده افشان برای محصولات زراعی عمل می کنند، بلکه زیستگاهی برای حشرات مفید و سایر حیواناتی که کنترل آفات را فراهم می کنند نیز فراهم می کنند.

در باغ ها اغلب منابع شهد برای جذب پروانه ها و مرغ مگس خوار تهیه می شود.

عسلک: منبع شیرین دیگر برای زنبورهای عسل

همانطور که پیش‌تر به تفصیل درباره شهد گل‌ها و نقش آن به عنوان منبع اصلی تغذیه زنبورهای عسل و ماده اولیه تولید عسل پرداختیم، لازم به ذکر است که زنبورهای عسل از منبع شیرین دیگری نیز بهره می‌برند که اگرچه به طور مستقیم از گل‌ها به دست نمی‌آید، اما در تولید نوع خاصی از عسل نقش مهمی ایفا می‌کند. این منبع، عسلک (Honeydew) نام دارد.

در حالی که شهد، ترشح شیرین و قندی خود گیاهان گلدار با هدف جذب گرده‌افشان‌ها است، عسلک منشاء متفاوتی دارد و در واقع ماده دفعی حشرات مکنده شیره گیاهی است. با این حال، هر دو ماده شهد و عسلک حاوی قندهای مختلفی هستند که می‌توانند توسط زنبورهای عسل جمع‌آوری و به عسل تبدیل شوند. در ادامه به بررسی دقیق‌تر عسلک، نحوه تولید آن و تفاوت‌هایش با شهد خواهیم پرداخت:

مکانیسم تولید عسلک به این صورت است که حشرات مکنده شیره گیاهی، مانند شته‌ها (Aphids)، شپشک‌های آردآلود (Mealybugs)، سپرداران (Scale insects)، و برخی دیگر از گونه‌های راسته جوربالان (Hemiptera)، از شیره غلیظ و قندی گیاهان تغذیه می‌کنند. این حشرات برای تامین پروتئین و اسیدهای آمینه مورد نیاز خود، حجم زیادی از شیره گیاه را مصرف می‌کنند و مازاد قند و سایر مواد را به صورت قطرات چسبناک و شیرین دفع می‌کنند. این قطرات که به عسلک معروف هستند، بر روی سطح برگ‌ها، شاخه‌ها، تنه درختان و حتی میوه‌ها قابل مشاهده‌اند و ظاهری براق و شبنم‌مانند دارند.

تنوع گیاهان میزبان و حشرات تولید کننده عسلک بسیار زیاد است. بسیاری از درختان جنگلی و غیرجنگلی مانند بلوط، افرا، توسکا، بید، کاج، صنوبر، نارون و برخی گیاهان علفی می‌توانند میزبان حشراتی باشند که عسلک تولید می‌کنند. نوع گیاه و گونه حشره تاثیر مستقیمی بر ترکیب شیمیایی، رنگ، طعم و ویسکوزیته عسلک دارد.

زنبورهای عسل با جمع‌آوری این قطرات شیرین عسلک، آن را به کندو منتقل کرده و با افزودن آنزیم‌ها و تبخیر آب، به عسلک یا عسل جنگلی تبدیل می‌کنند. عسلک معمولاً دارای ویژگی‌های متفاوتی نسبت به عسل گل است:

• رنگ: معمولاً تیره‌تر از عسل گل است و می‌تواند از قهوه‌ای روشن تا سیاه متغیر باشد.
• طعم: طعم آن اغلب قوی‌تر، کمتر شیرین و گاهی اوقات دارای ته مزه ملایم رزینی، دودی یا مالت‌مانند است که با عسل گل متفاوت است.
• مواد معدنی: عسلک به طور معمول غنی‌تر از عسل گل از نظر مواد معدنی مانند پتاسیم، منیزیم و آهن است.
• اسیدیته: ممکن است اسیدیته کمتری نسبت به برخی از عسل‌های گل داشته باشد.
• کریستالیزاسیون: عسلک به دلیل ترکیب قندی خاص خود، معمولاً دیرتر از عسل گل رس می‌بندد (کریستالیزه می‌شود).

جمع‌آوری عسلک برای زنبورها به عوامل مختلفی بستگی دارد، از جمله جمعیت حشرات تولید کننده عسلک، شرایط آب و هوایی مناسب برای تولید و جمع‌آوری آن، و در دسترس بودن منابع شهد گل. در برخی مناطق و فصول، عسلک می‌تواند منبع اصلی تغذیه زنبورها و تولید عسل باشد.

عسلک به دلیل ویژگی‌های منحصر به فرد خود، در برخی از بازارهای جهانی به عنوان یک محصول خاص و با ارزش شناخته می‌شود و طرفداران خاص خود را دارد. طعم و خواص متمایز آن، آن را از عسل‌های معمولی متمایز می‌کند.

برای اطلاعات بیشتر درباره عسلک مقاله عسلک چیست؟ را مطالعه فرمائید.

جمع‌بندی

در این مطلب به بررسی دو منبع اصلی مواد شیرین برای زنبورهای عسل پرداختیم: شهد گل‌ها، که ترشح مستقیم گیاهان گلدار برای جذب گرده‌افشان‌ها و ماده اولیه اصلی تولید عسل است، و عسلک، که ماده دفعی شیرین حشرات مکنده بوده و به عنوان منبع ثانویه اما مهم، به ویژه در تولید عسل با ویژگی‌های خاص، مورد استفاده زنبورها قرار می‌گیرد. هر دو منبع، نقش حیاتی در تغذیه زنبورهای عسل و تولید عسل با تنوع طعم و خواص دارند.

امیدواریم که این مطالب برای شما مفید واقع شده باشد.

لطفا با لایک کردن ما را در تولید محتوای دست اول و منحصر به فرد تشویق کنید.