زمستان آرام؛ چالش بزرگ زنبورها

اینجا هستیم، در زمستان 1401. بهار گذشته تنها یک خاطره کم رنگ است. آن روزهای گرم اولیه را که زنبورها و شما مشغول تولید و ذخیره عسل بودید را به خاطر دارید؟ در حالی که من و شما از عسل کندوهایمان لذت می بردیم، زنبورها در اوایل بهار گذشته، خود را برای رویدادهای ازدحام جمعیت آماده می کردند و شروع به جمع آوری ذخایر زمستانی آینده کرده بودند. چرخه زندگی سالانه زنبورها دایره ای است. بهار گذشته، زنبورها قبلاً غذای این فصل زمستان را ذخیره کرده اند!

برای ما زنبورداران، فصل زمستان فصل آرامی است. فصلی است که می‌خوانیم، آماده می‌کنیم و تأمل می‌کنیم، اما برای زنبورها، این فصل، فصل مرگ بزرگ است. بقای آنها به ذخایر عسلی که کنار گذاشته اند بستگی دارد!

چه چیزی بر بقای کندوهای زنبور عسل در زمستان تأثیر می گذارد؟

هم عوامل بیرونی و هم عوامل درونی بر توانایی یک کلنی برای زنده ماندن در زمستان تأثیر می گذارد. عامل بیرونی اصلی موثر بر بقا، آب و هوا است. زمستان ها به طور قابل توجهی متفاوت است. ممکن است مرطوب و سرد، خشک و سرد، مرطوب و معتدل، خشک و معتدل، باد، یخبندان و غیره باشند. مهم است که محل مناسب کندو را انتخاب کنید، مطمئن شوید که کندو در شرایط خوبی قرار دارد و تهویه مناسبی دارد و ذخایر عسل کافی در کندو باقی بماند. همه این موارد را زنبوردار می‌تواند به آسانی بهینه‌سازی کند و باید در حالی که دما در طول روز هنوز بالای 10 درجه سانتی‌گراد است انجام شود، زیرا باز کردن کلنی‌ها در سرما در بهترین حالت استرس‌زا و در بدترین حالت کشنده است.

راهکارهای کاهش تلفات کلنی زنبور عسل در زمستان

انتخاب مکان صحیح استقرار کندوها و باد شکن

هنگامی که مکانی را برای کندوهای خود انتخاب می کنید، مطمئن شوید که آنها در محلی پست قرار نگیرند که ممکن است هوای مرطوب در آن جمع شود و دمای آن کمتر از محیط اطراف باشد. جهت باد غالب را تعیین کنید و بادشکن ایجاد کنید. این می تواند به سادگی قرار دادن کندوها در امتداد یک خط درخت باشد. از طرف دیگر، می‌توانید یک بادگیر موقت ساده از کرباس، برزنت، حصار برفی، یا نی نصب کنید.

عدل ها به طور کلی سرعت باد را کاهش می دهند و  در سمت پایین باد بادشکن تا ارتفاع 30 برابر ارتفاع بادشکن کاهش می یابد. در داخل این ناحیه، تراکم بادشکن بر میزان کاهش باد تأثیر می‌گذارد. هر چه بادشکن جامدتر باشد، باد کمتری از آن عبور می کند. اگر بادشکن بیش از حد متراکم باشد (به عنوان مثال، یک ساختمان جامد)، فشار کم در سمت پایین باد ایجاد می شود و تلاطمی ایجاد می کند که حفاظت در برابر باد را کاهش می دهد. تراکم بادشکن 40 تا 60 درصد بیشترین محافظت را در مقابل باد فراهم می کند. اگر قصد دارید یک بادگیر دائمی برای کندوهای خود ایجاد کنید، به دنبال راهنمایی های پیرمردها و افراد با تجربه و مهندسین سازه باشید.

جلوگیری از آسیب حیوانات و خرابکاران!

آسیب حیوانات و خرابکاری مشکلاتی هستند که باید از وجود آنها آگاه باشید و باید از کندوهای خود محافظت کنید. در پاییز، موش ها شروع به جستجوی مکان های گرم و خوب برای گذراندن زمستان می کنند. وقتی زنبورها شروع به خوشه‌بندی می‌کنند، آن‌ها می‌توانند از ورودی‌های پایین کندو شما بخزند و «جلوی در» نیستند تا مزاحمان را دور کنند. برای اینکه موش ها قاب های کندوهای شما را از بین نبرند و زنبورهای خوشه ای خود را بخورند، محافظ های موش را در ورودی های پایینی خود قرار دهید. موارد خوبی وجود دارد که در بازار در دسترس هستند، یا می توانید به راحتی با استفاده از پارچه های خاص موانع سخت افزاری خودتان را بسازید. آن را متناسب با عرض ورودی کندو ببرید و مطمئن شوید که ارتفاع آن حداقل سه برابر ورودی کندو باشد. آن را از وسط تا کرده و به سمت ورودی فشار دهید . بالا بردن کندوها با استفاده از پایه کندو نیز مفید است.

حیوانات دیگری که می توانند در زمستان به کندوهای شما آسیب برسانند، راسوها و راکون ها هستند. این آفات ورودی‌ها را می‌جوند و راکون‌ها حتی می‌توانند پوشش بیرونی را نیز باز کنند. با بستن کندو به پایه کندو می توانید از این امر جلوگیری کنید. استفاده از یک تسمه با رهش سریع را در نظر بگیرید که بازرسی کندوهای زمستانی را راحت تر می کند.

برای جلوگیری از خرابکاران، کار زیادی نمی توانید انجام دهید، به جز علامت گذاری در اطراف کندوهای خود (و در نظر بگیرید که کندوها را با استفاده از علائم میخکوب شده، مارک ها، ساختن حکاکی ها، یا صرفاً نوشتن روی آنها، برچسب گذاری کنید). بستن تسمه کندوها ممکن است کمک کننده باشد، زیرا اکثر خرابکاران مایل به خطر نیستند.بنابراین احتمال کمتری وجود دارد که در اطراف کندویی که محکم بسته شده بمانند.  البته راه های زیادی برای جلوگیری از سرقت وجود دارد. اگر کمی دست به جیب شوید و کمی خرج کنید می توانید دستگاه های ردیابی را در داخل کندوهای خود قرار دهید که در صورت سرقت کندوها ممکن است مفید باشید یا از راه قدیمی کمک بگیرید یعنی چند زنبوردار کنار هم قرار بگیرید و یک نگهبان داشته باشید خیلی به شما کمک می کند. البته زنبورداری انتخاب کنید که کندوهای او فاقد بیماری یا کنه باشد!

در برخی از استان ها متاسفانه دزدی مسلحانه هم مشاهده شده است. سعی کنید در چادر زنبوردرای اشیاء گرانقیمت همراه خود نداشته باشید. گوشی موبایل حداقل ساده و ارزان قیمت همراه خود داشته باشید تا از گزند این افراد شرور در امان باشید. و سعی کنید گروهی با چند زنبوردار با هم باشید و در شهرهایی کندوهای خود را مستقر کنید که این افراد شرور سابقه حضور ندارند.

خرس ها در بیشتر مناطق ما زندگی می کنند. آنها عمدتاً در بهار، تابستان و پاییز که فعال هستند مشکل ساز هستند. با این حال، در طول زمستان معتدل نیز ممکن است تهدیدی برای کندوها باشند. وقتی خرس‌ها کندوها را پیدا کردند نمی‌توان به راحتی از نابودی کامل کندوهای شما منصرف شد، بنابراین اگر می‌دانید که در مجاورت شما خرس وجود دارد، باید حصار برقی را در اطراف حیاط زنبور عسل خود نصب کنید. برخی از زنبورداران در صورتی که می دانند خرس ها در این منطقه فعال هستند، نوارهای گوشت را روی حصار برقی زنده اطراف حیاط زنبورهای خود آویزان می کنند. از آنجایی که موهای ضخیم و پوست خرس از بیشتر حیوانات محافظت می کند، بینی آن تقریباً تنها بخشی از آناتومی آن است که می تواند به طور دردناکی توسط جریان برق شوکه شود. با تشویق خرس به بو کشیدن حصار و ضربه زدن به بینی، یک پیام واضح به گوش می رسد: دور باش!!  

جلوگیری از آسیب حیوانات و خرابکاران در زمستان

بازرسی دقیق کندوها

قطعات کندوی شما باید محکم به هم متصل شوند. زنبورها کندو را گرم نمی کنند، آنها فقط خوشه خود را گرم می کنند. کشش ها می توانند گرما را از خوشه زنبورها خارج کنند و زنبورها را بکشند. اگر جعبه‌های بچه‌های قدیمی دارید که تابیده شده‌اند یا آسیب‌دیدگی ابزار کندو را نشان می‌دهند، چنین جعبه‌هایی دارای شکاف‌هایی هستند که به طور بالقوه می‌توانند در هوای بد باعث بادکش‌های کشنده شوند. حتی شکاف های کوچک بین جعبه های کندو می تواند باعث شود هوای زیادی از کندو عبور کند. وجود شکاف بین بدنه کندو به این معنی است که شما باید کندوهای خود را بپیچید تا مطمئن شوید که زنبورها مجبور نیستند با شرایط آبکشی کنار بیایند. اگرچه پیچاندن یک کندوی محکم چندان مهم نیست، پیچیدن کندوی به خوبی مهر و موم شده نیز مفید خواهد بود.

بازدید حداقلی و باز نکردن کندو در زمستان و یخبندان!

خوشه رفتن زنبور عسل

در پیش بینی فصل زمستان آینده، هدف مدیریت زنبوردار این است که تا حد امکان در آماده سازی کلنی برای زمستان کمک کند. اگرچه زیست شناسی زمستان گذرانی زنبور عسل یک سیستم شگفت انگیز پیچیده ای از روش های تنظیم دما و رطوبت است، روش اصلی چیزی نیست جز گروهی از حیوانات خونسرد (زنبورها) که در کنار هم جمع شده اند تا گرمای خود را جمع کنند (خوشه بندی). آنها در خواب زمستانی نیستند.

خوشه زنبور عسل در زمستان  به طور فعال برای کنترل محیط  تشکیل می شود، زمانی که دمای محیط کمتر از آن چیزی است که آنها می توانند به عنوان زنبورهای جداگانه تحمل کنند. در حدود 10 درجه سانتیگراد، زنبورهای منفرد ظرفیت محدودی برای پاسخ به دماهای پایین دارند و به طور فزاینده ای قادر به فعالیت نیستند. اگرچه زنبورهای تنها می توانند برای مدت طولانی زندگی کنند، اگر در دمای بسیار پایین تر از 7تا 10 درجه سانتیگراد نگهداری شوند، می میرند. زنبور عسل به قند موجود در عسل به عنوان منبع انرژی خود متکی است. با کاهش دما، جذب قند در روده زنبور عسل به طور فزاینده ای محدود می شود. در نهایت زنبور سرد شده از گرسنگی می میرد.

خوشه زمستانی با ارتعاشات کوچک ماهیچه ها یا خم کردن ماهیچه های پرواز زنبورهای عسل، گرما تولید می کند، حرکاتی که به قدری کوچک هستند که قابل مشاهده نیستند. به عنوان زنبوردار، ما اغلب فکر می کنیم که زنبورها در تولید گرما ویژگی خاصی دارند، اما در واقع، بسیاری از حشرات می توانند به آسانی زنبورهای عسل گرما تولید کنند. استعداد زنبورهای عسل در کنترل تولید گرما در مدت زمان طولانی است. تا زمانی که آنها به خوبی تغذیه می شوند، لاروهای زنبور عسل در حال رشد نیز تولیدکنندگان عالی گرمای خوشه ای هستند. رفتار خوشه‌بندی زنبورهای بالغ و زنبورهای در حال رشد اساساً باعث می‌شود که کلنی زنبورها اساساً به یک حیوان بزرگ‌تر تبدیل شود تا مجموعه‌ای از بسیاری از حیوانات کوچکتر.

خوشه ی زنبورها در یک کلنی متوسط یک شکل کروی تعمیم یافته را تشکیل می دهند. هنگامی که یک کلنی سرد می شود، خوشه بندی در حدود 64 درجه فارنهایت آشکار می شود. یک خوشه مجزا در 18درجه سانتی گراد تشکیل می شود، اما ممکن است هنوز خوشه های کوچک ماهواره ای در نزدیکی خوشه اصلی وجود داشته باشد. در حدود صفر  درجه سانتیگراد، بیشتر زنبورها باید در خوشه اصلی باشند. دما در لبه خوشه بیرونی در حدود 13 درجه سانتیگراد حفظ می شود در حالی که لانه مولدین در مرکز خوشه در حدود 35 درجه سانتیگراد حفظ می شود.

با کاهش دمای محیط، یک خوشه دو راه برای حفظ دمای خود دارد: انقباض خوشه و افزایش تولید گرما. انقباض خوشه منجر به کاهش سطح و افزایش قابلیت عایق پوسته بیرونی زنبورها می شود. برای حفظ دماهای کنترل شده، خوشه بسته به دمای محیط منبسط یا منقبض می شود. با کاهش دما به زیر 5 درجه سانتیگراد، فشردگی خوشه به حداکثر خود می رسد. به طور فزاینده ای، زنبورهای داخل خوشه باید با خم کردن ماهیچه های پرواز خود گرمای بیشتری تولید کنند. گزارش شده است که کلنی های سالم با ذخایر خوب عسل برای مدت طولانی در دمای پایین  4 درجه سانتیگراد مقاومت می کنند.

ذخیره غذایی

توصیه های تثبیت شده برای 40-41 کیلو عسل، یا شربت قند رسیده، برای بقای کلنی های قوی از مهر تا فروردین در نواحی شمالی، آذربایجان، اردبیل، کردستان و بخش های کوهستانی ایران لازم است. کلنی های کوچکتر می توانند با ذخایر کمتر عسل (حدود 12 کیلو) زمستان گذرانی کنند، اما انرژی بیشتری را برای تولید گرما صرف می کنند و در بهار بسیار کندتر از کلنی های قوی تر تشکیل می شوند. معمولا برای این کار میانگین وزن کندوهای خالی از جمعیت را اندازه گیری کنید و سپس با جمعیت آن ها را محاسبه کنید. البته با وزن عسل قاب هم می توانید اندازه گیری کنید.

متاسفانه در ایران کلنی ها یک طبقه بوده و وزن کمی دارند. توصیه ما این است که زنبورهای عسل به سمت طبقات بیشتر سوق داده شوند. این موضوع ضمن افزایش تولید عسل با کاهش مصرف ذخایر عسل، درآمد شما را دوچندان کرده و همچنین در زمستان مشکلات کمتری خواهید داشت.

از سوی دیگر زنبورداران بی تجربه ذخیره غذایی خوبی برای کندو نمی گذارند که با این کار زنبور را به سمت مرگ سوق می دهند.

کلنی های قوی زمستان گذران می توانند بر روی مقادیر شگفت آور کمی عسل وجود داشته باشند، حدود 1.5 تا 2 کیلو  در ماه تا زمانی که پرورش مولد شروع شود، پس از آن، به دلیل نیازهای تولید زنبور جدید، مصرف عسل به طور چشمگیری افزایش می یابد. گاهی اوقات، کلنی های قوی که به خوبی زمستان می گذرانند در اوایل بهار به دلیل تخلیه ذخایر ناشی از افزایش نیاز به غذای لارو می میرند. موضوع مهم در این بین جلوگیری از تلف شدن ناشی از کاهش ذخایر بدنی زنبورهایی است که از زمستان گذشته اند! ذخایر کافی و مناسب در زمستان، عمر این کارگران را افزایش می دهد.

بهترین ذخیره برای زمستان زنبور

عسل در شانه بهترین خوراک زمستانی برای کلنی است، اگرچه کلنی ها می توانند فصل های زمستان را به خوبی با شربت شکر خوب بگذرانند. از آنجایی که آنها می توانند پروازهای پاکسازی بیشتری داشته باشند، زنبورهای عسل در کلنی واقع در آب و هوای گرم اغلب می توانند با شربت قند زنده بمانند. اگر غذای اضافی باید تامین شود، باید به اندازه کافی غذا داده شود تا زنبورها بتوانند آنها را پردازش و در شانه ذخیره کنند. تمایل این است که خوشه زمستان گذران به سمت بالا یا پهلو حرکت کند، اما هرگز به سمت پایین حرکت نمی کند. ذخایر مواد غذایی باید در طرفین خوشه در اعماق پایین و مستقیماً بالای خوشه در اعماق بالایی قرار داشته باشند.

پس از شروع پرورش مولدین در اواخر زمستان و اوایل بهار، خوشه مجبور می شود در یک موقعیت معمولاً در تجهیزات طبق فوقانی ثابت بماند. استراحت در هوای گرم برای زنبورها ضروری است تا ذخایر خود را از شانه های اطراف به نزدیک تر به لانه مولد منتقل کنند.

وجود ذخایر باکیفیت در دسترس و در موقعیت مناسب نه تنها زمستان موفق‌تر را تضمین می‌کند، بلکه به کاهش بروز بیماری کمک می‌کند. نوزما احتمالاً جدی ترین بیماری مولدین کلنی زمستان گذران است. یک کلنی آلوده در بهترین حالت منجر به یک کلنی ضعیف و در بدترین حالت منجر به مرگ کلنی می شود. به طور طبیعی، درمان‌های استاندارد کنه باید طبق توصیه‌ها انجام شود. برای مطالعه راه های کنترل و درمان کنه به پست «مدیریت موفق و یکپارچه کنترل کنه واروآ» مراجعه فرمایید.

رطوبت کافی داخل کندو

رطوبت کلنی داخلی بر کندوهای زمستانی فشار وارد می کند که ممکن است شروع بیماری هایی مانند نوزما و نوزاد گچی را تسهیل کند. به ازای هر 4.5 کیلو  عسلی که یک کلنی مصرف می کند، حدود3.5 لیتر آب تولید می شود. یک توصیه سنتی این است که کلنی ها را تهویه کنید تا امکان خروج هوای مملو از رطوبت فراهم شود.

دومین روش متداول این است که یک انتهای پوشش داخلی را با سنگ ها، جداکننده های چوبی یا شاخه ها تقریباً 65 میلی متر بلند کنید و پوشش بیرونی را روی پوشش داخلی قرار دهید. اگر از روکش های تخته تخت که به آنها " پوشش های مهاجرتی " نیز می گویند استفاده می شود، آنها را مانند پوشش های داخلی بلند کنید. چنین دهانه های بالایی امکان خروج هوا را فراهم می کند و در صورتی که ورودی پایینی با زنبورهای مرده، یخ، برف یا برگ مسدود شود، به زنبورها اجازه ورود بالاتر را می دهد.

یخ زدگی داخلی نشانگر کفایت تهویه است. مقداری یخ زدگی خفیف در کلنی نامطلوب نیست، اما یخبندان و یخ زیاد غیرقابل قبول است. در دوره های گرم، یخ ذوب می شود و آب سرد روی خوشه می چکد. با این حال، در آب و هوای سرد، افراط مخالف احتمالا به همان اندازه بد است. تهویه بیش از حد منجر به نوسانات دما بیشتر با افزایش دمای خوشه و مصرف غذا می شود.

درزگیری و عایق کردن کندو

در ماه های گرم سال ورودی ها باز است تا زنبورهای عسل به یکباره از کندو بیایند و بروند. با این حال، در زمستان سرد، زنبورها علاقه زیادی به خروج از کندو ندارند. آنها فقط به پروازهای پاکسازی دوره ای نیاز دارند. بنابراین یک دریچه پرواز کاهش یافته برای بهبود امنیت کندو و کاهش جریان هوا به داخل کندو ضروری است. گاهی لازم است برخی از ورودی ها را در پایین کندو آب بندی کرده و در نواحی بالایی آن ها را باز کنید. ورودی‌های پایین‌تر را می‌توان توسط برف‌های باریده مسدود کرد و می‌تواند مسیرهایی باشد که از طریق آن حیوانات کوچک و آب حاصل از ذوب برف وارد کندو می‌شوند. درزگیری کف کندو اولویت دارد و حتما درزگیری ها انجام شود تا از بافت زیاد بره موم جلوگیری کرد.

عایق کاری کندو در زمستان یکی از راه های حفظ گرما است. روش های مختلفی از جمله روکش های مخصوص استفاده می شود. بسته‌ها دور کناره‌های جعبه‌های کندوی عسل می‌چرخند. آنها در تمام مدت زمستان روشن می مانند. پوشش کندو ممکن است به رنگ تیره باشد تا زمانی که در زمستان آفتاب کمی وجود دارد کندو را گرم کند. پوشش هایی از انواع مختلف نیز در اختیار زنبورداران قرار می گیرد. روکش ها کناره ها یا بالای کندو را عایق می کنند. روکش های عایق شده بالای کندو از اتلاف حرارت از بالای کندو جلوگیری می کند. سایر روکش‌های مخصوص را می‌توان روی آن قرار داد و کل کندوی عسل را دور زد تا عایق‌سازی شود. بهترین پوشش های کندوی زنبور عسل حداقل 10 میلی متر مانع بین هوای بیرون و سطوح بیرونی جعبه های کندو ایجاد می کند.

البته این توصیه ها به ویژه عایق کردن برای مناطقی توصیه می شود که دمای زیرصفر و خیلی کمتر را تجربه می کنند. در مناطق معتدل شاید فقط درزگیری کافی باشد. و باید از هزینه های اضافی برای عایق کردن صرفه جویی شود.

استفاده از هیتر آری یا نه؟

گرم کردن کندوها مزایا و فواید زیادی در زنبورداری دارد. مهمتر از همه، میزان بقای کلنی های زنبور عسل را در زمستان افزایش می دهد. یک عملیات زنبورداری از سرمایه گذاری در گرمایش کندو سود می برد. برای جلوگیری از گرسنگی خوشه زمستانی زنبورهای عسل، می توان از بخاری های کندوی عسل در مواقعی استفاده کرد که گرمایش لازم باشد. با استفاده دوره ای، این بخاری ها به کل هزینه اجرای عملیات زنبورداری اضافه نمی کنند (beekeepclub). از اطلاعات این راهنما و بررسی بهترین بخاری های کندو استفاده کنید تا از زمستان گذرانی کلنی های زنبور عسل خود بهره بیشتری ببرید.

انتخاب هیترهای با قیمت مناسب و البته استفاده متناوب نه همیشگی می تواند در کنترل هزینه ها از جمله هزینه نگهداری به شما کمک کند. توصیه می شود هیترها در اوقات سرد زیر 5 درجه استفاده شود. در دماهای بالاتر احتمال زنبور توانایی مدیریت خود را در صورت داشتن ذخایر غذایی خوب دارد. 

یکی از مشکلات اساسی استفاده از هیترها بی کیفیت بودن هیترها و یا بالا بودن هزینه های نگهداری است. از سوی دیگر ممکن است زنبور با بالا بودن دمای کندو گول خورده و از کندو خارج شود که این موضوع باعث تلف شدن او می شود. به طور کلی این چنین می توان نتیجه گیری کرد که در صورت دسترس بودن هیترهای با قیمت مناسب و هزینه های نگهداری کم در یخبندان و بارش مداوم برف به زنبوردار کمک کند تا جمعیت خود را برای فصل بهار حفظ و کندو با قدرت شروع به تولید کند. و لیکن در مناطقی که یخبندان زیادی ندارید خیلی زیاد به این وسیله فکر نکنید. بشتر غذای کافی برای کندو فراهم کنید.

هیترهای مخصوص زنبورداری

کارهای مهم در زمستان

پوشش داخلی

به عنوان یک روش مدیریتی، پوشش های داخلی باید در طول ماه های زمستان به سمت پایین برگردانده شوند. توجه داشته باشید که همه پوشش های داخلی این ویژگی برگشت پذیر را ندارند. فضای اضافی زیر پوشش داخلی به زنبورها فضای بیشتری می دهد تا بالای قاب قرار بگیرند و ذخایر غذا را به مکان های مختلف منتقل کنند. با این حال، پوشش داخلی باید بلافاصله قبل از شروع جریان شهد در بهار بعد، به موقعیت طبیعی خود بازگردانده شود. خطر قرار دادن شانه فرز در فضای اضافی وجود دارد.

تنگ کردن دریچه پرواز

حتی اگر انتظار می رود ورودی های پایین تر توسط برف، یخ یا برگ مسدود شود، باز هم باید کاهش یابد. اگرچه ابعاد ورودی کندو کمی متفاوت است، به طور کلی، ارتفاع ورودی نباید از ⅜ تجاوز کند. این ارتفاع باعث محدود شدن… 

اطمینان حاصل کنید که ورودی پایین کندو باز است و در طول زمستان بدون تراکم باقی می ماند. از آنجایی که زنبورها در داخل کندو می میرند...و می میرند...ممکن است در ورودی انباشته شوند، جریان هوا را مسدود کرده و توانایی زنبورهای زنده برای خروج و انجام پروازهای پاکسازی لازم را در طول دوره های گرم مختل کنند. عادت کنید ماهی یک بار به کندوهای خود سر بزنید و ورودی های پایینی را تمیز کنید. (برای این منظور محافظ دریچه پرواز شما باید قابل جابجایی باشد.) یک چوب باریک در دست داشته باشید که بتوانید آن را در ورودی قرار دهید تا زنبورهای مرده را جارو کنید. مراقب باشید که به کلنی ضربه نزنید یا مزاحمت دیگری ایجاد نکنید، زیرا وقتی زنبورها مزاحم می شوند، خوشه های خود را می شکنند و ممکن است به راحتی بیش از حد سرد شوند. اگر ورودی پایین کندو توسط برف مسدود شد نگران نباشید. هوا به اندازه کافی در میان برف حرکت می کند تا کندو را تامین کند و برف نیز به کاهش باد کمک می کند.