کنترل کیفیت ژل رویال

مقدمه

کنترل کیفی مواد غذایی از جمله ژل رویال در حفظ کیفیت اولیه و همچنین اثربخشی مواد موثره آن ضروری است. ژل رویال، که به عنوان "غذا ملکه" نیز شناخته می شود، ماده ای ژلاتینی و شیری رنگ است که زنبورهای کارگر برای تغذیه ملکه و لارو زنبور عسل تولید می کنند. این ماده پر ارزش نیز برای جلوگیری از بروز تقلب یا ایحاد اطمینان مصرف کنندگان باید زیر ذره بین کنترل کیفی رفته و باید آن را باز جزئیات بیشتر بشناسیم. 

در این پست ما خلاصه ای از مراحل کلیدی کنترل کیفی و نگهداری ژل رویال را ارائه می کنیم. ابتدا مراحل کنترل کیفی را بازگو می‌کنیم که شامل پنج مرحله،1) بازرسی مزرعه زنبور عسل، 2)جمع آورزی ژل رویال، 3)آزمون‌های کیفی ژل رویال، 4) بسته بندی و ذخیره سازی، 5) برچسب‌گذاری است. سپس روش‌های نگهداری ژل رویال برای حفظ طراوت و تازگی آن با روش‌های انجماد و یا پودر کردن آن را اشاره می‌کنیم و در پایان پارامترهای تازگی و کیفیت ژل رویال را به بحث می‌نشنیم و با روش اندازه گیری کیفی ژل رویال مطالب را به پایان می‌بریم. لطفا تا پایان مطالب با ما همراه باشید.

کنترل کیفی و نگهداری مناسب ژل رویال برای حفظ کیفیت و اثربخشی آن و ارائه محصولی با ارزش به مصرف کنندگان ضروری است. این پست خلاصه ای از مراحل کلیدی این فرآیند را ارائه می دهد.

کنترل کیفی ژل رویال

ژل رویال، ماده‌ای مغذی و با ارزش با خواص سلامتی متعدد، به دلیل ماهیت حساس خود، به نگهداری و مراقبت‌های ویژه‌ای برای حفظ کیفیت و اثربخشی آن نیاز دارد. این ماده به دلیل خواص سلامتی متعدد، به عنوان یک مکمل غذایی محبوب شناخته شده است. با این حال، به دلیل ارزش بالا و کمیاب بودن آن، تقلب در ژل رویال رایج است.

کنترل کیفی ژل رویال برای اطمینان از کیفیت و خلوص محصول نهایی از اهمیت بالایی برخوردار است. کنترل کیفی ژل رویال شامل مراحل مختلفی از جمله موارد زیر است که باید یک زنبوردار نسبت به رعایت آن کوشا باشد:

1. بازرسی مزرعه زنبور عسل

• مزارع زنبور عسل باید به طور منظم برای آفات، بیماری ها و استفاده از آفت کش ها بررسی شوند.
• کندوها باید تمیز و به خوبی نگهداری شوند.
• زنبورها باید سالم و عاری از بیماری باشند.

2. جمع آوری ژل رویال

• ژل رویال باید به طور بهداشتی و با دقت جمع آوری شود تا از آلودگی جلوگیری شود.
• روش های جمع آوری باید ملایم باشند تا به زنبورها آسیبی نرسد.
• ژل رویال باید بلافاصله پس از جمع آوری سرد شود.

3. آزمایش ژل رویال

• ژل رویال باید برای طیف وسیعی از پارامترها از جمله:
  • ترکیب: ژل رویال باید حاوی مقادیر مشخصی از پروتئین، چربی، کربوهیدرات، ویتامین ها و مواد معدنی باشد. که دربخش بعدی آن را بیشتر بحث خواهیم کرد. 
  • آلودگی‌ها: ژل رویال باید برای آلودگی‌هایی مانند آنتی‌بیوتیک‌ها، آفت‌کش‌ها و فلزات سنگین آزمایش شود.
  • اصالت: ژل رویال باید برای تأیید هویت و خلوص آن آزمایش شود.

4. بسته‌بندی و ذخیره‌سازی

• ژل رویال باید در ظروف تمیز، ضد عفونی شده و در بسته بندی های کیپ و هوابند ذخیره شود.
• ژل رویال باید در دمای خنک و تاریک ذخیره شود.

5. برچسب گذاری

• برچسب ژل رویال باید شامل اطلاعاتی در مورد تاریخ تولید، تاریخ انقضا، محل مبدأ و اطلاعات تماس تولید کننده باشد. شما به عنوان یک زنبوردار با این اطلاعات به مشتریان خود اطمینان میدهید که محصول شما دارای پیشینه صحیح و بهداشتی و محکم است.

روش های مختلفی هم برای کنترل کیفی ژل رویال وجود دارد. بررسی در آزمایشگاه های تخصصی و خودارزیابی؛  آزمایشگاه‌های تخصصی می توانند با ارائه خدمات کنترل کیفی ژل رویال به شما در ارزابی محصول تولید شده کمک کنند. شما به عنوان تولید کننده  ژل رویال می توانید برنامه های خود ارزیابی را برای نظارت بر کیفیت محصولات خود اجرا کنید.

اما اگر شما یک مصرف کننده هستید از راه های زیر می توانید به کیفیت محصول خریداری شده خود برسید:

• خرید از منابع معتبر: ژل رویال را فقط از تولیدکنندگان و فروشندگان معتبر خریداری کنید.
• بررسی برچسب: به دنبال برچسبي باشید که شامل اطلاعات کامل در مورد محصول باشد.
• بررسی ظاهر: ژل رویال باید رنگ سفید شیری و طعم کمی تند داشته باشد.
• ذخیره سازی مناسب: ژل رویال را در یخچال نگهداری کنید و ظرف آن را بعد از باز کردن در کیپ ببندید.

با رعایت این دستورالعمل ها، می توانید از کیفیت و خلوص ژل رویال اطمینان حاصل کرده و از مزایای سلامتی آن بهره مند شوید.

 و اما نگهداری ژل رویال تابع دارای شرایط خاصی است که به طور مفصل آن را بحث می کنیم.

 نگهداری ژل رویال

حفظ طراوت و تازگی ژل رویال

ژل رویال به گرما، نور و هوا حساس است. اگرچه اطلاعاتی در مورد تغییر اثربخشی بیولوژیکی آن برای انسان پس از نگهداری نامناسب در دراز مدت وجود ندارد، تغییرات مختلفی در خواص فیزیکی و شیمیایی آن گزارش شده است، مانند افزایش اسیدیته، تیرگی رنگ، ویسکوزیته بالاتر، وجود بخش بزرگی از پروتئین های غیر محلول، کاهش مقدار اسیدهای آمینه آزاد و کاهش آنزیم گلوکز اکسیداز (آلبالاسمه و همکاران، 2013; کاماکورا و همکاران، 2001; کراعلی و همکاران، 1988; تاکنکا و همکاران، 1986). بنابراین برای حفظ خواص بیولوژیک ژل رویال در طول دوره نگهداری، اقدامات احتیاطی خاصی ضروری است.

عوامل مؤثر بر تازگی ژل رویال

• گرما: ژل رویال به گرما حساس است و قرار گرفتن در معرض دمای بالا می تواند منجر به تخریب آنزیم ها، ویتامین ها و سایر ترکیبات فعال آن شود.
• نور: نور، به ویژه نور خورشید، می تواند به ژل رویال آسیب برساند و باعث اکسیداسیون و تخریب آن شود.
• هوا: قرار گرفتن در معرض هوا می تواند منجر به رشد میکروب ها و فاسد شدن ژل رویال شود.

 انجماد ژل رویال: حفظ کیفیت و اثربخشی

ژل رویال،  با خواص سلامتی متعدد، به دلیل ماهیت حساس خود، به نگهداری و مراقبت های ویژه ای برای حفظ کیفیت و اثربخشی آن نیاز دارد. انجماد یکی از روش های رایج برای نگهداری طولانی مدت ژل رویال است که می تواند به حفظ ترکیبات فعال و جلوگیری از تخریب آن کمک کند.

نکات کلیدی برای انجماد ژل رویال

1. انجماد سریع: بلافاصله پس از برداشت، ژل رویال را به ظرف تیره و دربسته منتقل کنید تا از قرار گرفتن آن در معرض نور و هوا که می تواند منجر به تخریب آن شود، جلوگیری شود.

2. دمای مناسب

   • مصرف کوتاه مدت: اگر قصد دارید ژل رویال را در مدت زمان کوتاهی مصرف کنید، می توانید آن را در دمای 0 تا 5 درجه سانتیگراد در یخچال نگهداری کنید.
   • نگهداری طولانی مدت: برای نگهداری ژل رویال به مدت طولانی تر، آن را در دمای زیر 18- درجه سانتیگراد منجمد کنید. دمای ایده آل برای انجماد ژل رویال، منفی 18 درجه سانتیگراد یا پایین تر است.

3. محافظت از نور و هوا

   • ظروف تیره: ژل رویال را در ظروف تیره، مانند بطری های شیشه ای رنگی یا ظروف پلاستیکی مات، نگهداری کنید تا از اثرات مخرب نور محافظت شود.
   • دربسته بودن کامل: از ظروف دربسته و ضد هوا برای جلوگیری از اکسیداسیون و فاسد شدن ژل رویال استفاده کنید.

4. کاهش زمان نگهداری

   • معیار "ایمنی": به دلیل عدم وجود معیار مشخص برای تعیین حد "ایمنی" برای فعالیت محصول، توصیه می شود زمان نگهداری ژل رویال را تا حد امکان کوتاه نگه دارید.
   • ماندگاری در یخچال: پس از یخ زدایی و بسته بندی، ژل رویال را حداکثر تا 12 ماه در یخچال نگهداری کنید.
   • جلوگیری از انجماد و ذوب شدن مکرر: از چرخه های مکرر انجماد و ذوب شدن ژل رویال خودداری کنید، زیرا این امر می تواند به کیفیت آن آسیب برساند.

نکات بیشتر

• می توانید ژل رویال را به صورت تکه ای یا مخلوط با عسل یا سایر مواد نگهدارنده طبیعی منجمد کنید.
• قبل از استفاده، ژل رویال را در یخچال یا دمای اتاق به آرامی ذوب کنید.
• از مصرف ژل رویال که رنگ آن تغییر کرده، بوی نامطبوع دارد یا طعم ترش دارد، خودداری کنید.

انجماد با رعایت نکات ذکر شده، می تواند روشی موثر برای حفظ کیفیت و اثربخشی ژل رویال برای مدت زمان طولانی باشد. با این حال، به خاطر داشته باشید که ژل رویال یک ماده حساس است و نگهداری آن را تا حد امکان کوتاه نگه دارید تا از حداکثر فواید سلامتی آن بهره مند شوید.

نکته مهم: از چرخه‌های مکرر انجماد و ذوب کردن ژل رویال باید اجتناب کنید.

خشک کردن انجمادی ژل رویال

خشک کردن انجمادی، که با نام های لیوفیلیزاسیون یا خشک کردن انجمادی نیز شناخته می شود، فرآیندی است که به طور معمول برای نگهداری مواد فسادپذیر یا سهولت حمل و نقل مواد استفاده می‌شود. این فرآیند با انجماد ماده و سپس کاهش فشار محیط برای اجازه دادن به تصعید مستقیم آب یخ زده در ماده از فاز جامد به فاز گاز عمل می کند (فرانکس، 1998). پودر خشک شده حاصل از ژل رویال نسبت به ژل رویال تازه دارای مزایای زیر است:

• پودر ژل رویال نسبت به دما حساسیت کمتری دارد و می توان آن را برای مدت طولانی تری در دمای اتاق نگهداری کرد که امکان حمل و نقل طولانی تر را فراهم می کند.
• پودر ژل رویال را می توان به محصولات دیگر مانند قرص ژل رویال فرآوری کرد یا با سایر محصولات مخلوط کرد.

فعالیت رشدی و فیزیولوژیکی ژل رویال تازه و ژل رویال خشک شده با انجماد توسط تعدادی از دانشمندان ژاپنی در سال 2012 مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج نشان داد که ژل رویال خشک شده با انجماد برخی از خواص ژل رویال تازه را حفظ می کند، که نشان می دهد فرآیند خشک کردن انجمادی کیفیت و عملکردهای ژل رویال را به طور قابل توجهی تغییر نمی دهد (کایاشیما و همکاران، 2012).

به طور کلی، برای خشک کردن انجمادی ژل رویال چندین مرحله وجود دارد که در زیر توضیح داده شده است:

1.  برای حذف آلودگی احتمالی با موم زنبور عسل و لارو قبل از خشک کردن انجمادی، ژل رویال تازه جمع آوری شده را از یک فیلتر 100 مش عبور دهید. در صورت نیاز، برای کاهش ویسکوزیته ژل رویال می توان آب مقطر اضافه کرد.
2.  ژل رویال فیلتر شده را به ظروف باز مانند صفحات شیشه ای منتقل کنید و نمونه را در فریزر با دمای 18- درجه سانتیگراد یا در دستگاه خشک کن انجمادی پیش انجماد دهید.
3. دمای محفظه دستگاه خشک کن انجمادی را روی 40- درجه سانتیگراد تنظیم کنید و نمونه را داخل محفظه خشک کن انجمادی قرار دهید.
4. محفظه را تا جایی وکیوم کنید که فشار داخل محفظه به 1.33 پاسکال برسد.
5. دمای طبقه را تا 25- درجه سانتیگراد بالا ببرید و به مدت ۱۲ ساعت روی این دما نگه دارید.
6. سپس دما را تا 30 درجه سانتیگراد افزایش دهید و به مدت ۶ ساعت نگه دارید.
7. پودر ژل رویال را در یک ظرف دربسته بسته بندی کنید زیرا پودر ژل رویال خشک شده با انجماد بسیار جاذب رطوبت است. با توجه به اینکه عملکرد و ظرفیت دستگاه های خشک کن انجمادی مختلف است، برای عملیات دقیق، لطفاً به دفترچه راهنمای مربوطه مراجعه کنید.

پودر ژل رویال خشک شده با انجماد مطمئناً از محصول تازه پایدارتر است، اما همچنان بهترین کار این است که آن را در یخچال یا انجماد نگهداری کنید، زیرا ما هنوز اطلاعات کمی در مورد ترکیب و تغییرات در اثربخشی بیولوژیکی پودر ژل رویال در طول فرآوری و نگهداری داریم.

جدول - مقایسه دو روش تولید ژل رویال 

 پارامترهای تازگی ژل رویال

روش های ارزیابی تازگی ژل رویال برای صنعت فرآورده های زنبور عسل مفید است و شناسایی شاخصی برای اندازه گیری تازگی ژل رویال مورد توجه زیادی از سوی محققان قرار گرفته است. اسید ترانس-10-هیدروکسی-2-دسنوئیک (10-HDA)، یک معیار مهم کیفیت ژل رویال، نشان داده شده است که در ژل رویال پایدار است و تحت تأثیر شرایط نگهداری قرار نمی گیرد (منابع: آنتینیلّی و همکاران، 2003; کماکورا و همکاران، 2001).

فعالیت های آنزیمی سوپراکسید دسموتاز (تانگ و یوان، 1999) و گلوکز اکسیداز (وو و ژانگ، 1990) تحت تأثیر مدت زمان و شرایط نگهداری قرار گرفت، اما مقادیر آن به سرعت کاهش یافت. چن و چن (1995) دریافتند که پروتئین های موجود در ژل رویال تحت تأثیر شرایط نگهداری قرار می گیرند (منابع: چن و چن،  1995; تانگ و یوان،  1999; وو و ژانگ،  1990).

کماکورا و همکاران (2001) بیان کرده اند که پروتئین اصلی ژل رویال 1 (MRJP1، همچنین به عنوان رویالاکتین شناخته می شود) یک نشانگر مناسب تازگی است زیرا غلظت آن همبستگی خوبی با مدت زمان و شرایط نگهداری نشان می دهد (کماکوراو همکاران، 2001). با رویکردهای پروتئومیکس، مشخص شد که MRJP های دیگر تحت تأثیر شرایط نگهداری قرار می گیرند و MRJP5 به عنوان یک نشانگر مناسب تازگی پیشنهاد شد (منابع: لی و همکاران، 2008; ژائو و همکاران، 2013).

غلظت فوروزین، محصول اولیه واکنش میلارد بین باقیمانده های اسید آمینه و قندهای کاهنده، ثابت شد که در نمونه های تازه ژل رویال بسیار کم است و با گذشت زمان با وابستگی به دما افزایش می یابد (مارکونی و همکاران، 2002).

ژنگ، وی، وو، هو و دیتمان (2012) دریافتند که از طریق یک مکانیسم ناشناخته، رنگ مخلوط ژل رویال و اسید کلریدریک (HCl) همبستگی خوبی با مدت زمان و دمای نگهداری نشان می دهد (ژنگ و همکاران، 2012).

به تازگی، تشکیل 5-هیدروکسی متیل-2-فورفورالدهید (HMF) در ژل رویال تازه به عنوان تابعی از دمای نگهداری و مدت زمان نگهداری با استفاده از روش کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا فاز معکوس (RP-HPLC) مورد بررسی قرار گرفت (کیولو و همکاران، 2015). نویسندگان بر اساس این یافته که هیچ یک از نمونه های نگهداری شده در دماهای 18- درجه سانتیگراد و 4 درجه سانتیگراد هیچ سطح قابل تشخیصی از HMF را نشان ندادند، در حالی که نمونه های نگهداری شده در 25 درجه سانتیگراد از ماه اول نگهداری مقادیر HMF به طور تصاعدی در حال افزایش بودند.

با وجود چندین معیار موجود به عنوان شاخص های تازگی ژل رویال، هیچ روشی به عنوان یک روش استاندارد برای سنجش تازگی ژل رویال شناخته نشده است. تحقیقات بیشتری برای روشن شدن تغییرات این معیارها در نمونه های مختلف ژل رویال، مانند ژل رویالی که در فصول و/یا مناطق مختلف (ویی و همکاران، 2013) و/یا توسط نژادهای مختلف زنبور عسل تولید می شود، و همچنین تعیین حد آستانه برای هر سطح تازگی مورد نیاز است.

معیارهای کیفیت ژل رویال

میزان آب

میزان آب یک معیار مهم برای کیفیت ژل رویال خام است. از چندین روش برای اندازه گیری میزان آب ژل رویال استفاده می شود: خشک کردن در دماهای مختلف تحت فشار کم (یعنی کاهش وزن در هنگام خشک کردن) و تجزیه و تحلیل رفراکتومتری (سستا و لوسکو،  2008) و تیتراسیون کارل فیشر (ترزا و همکاران،  2009).

تیتراسیون کارل فیشر یک روش تیتراسیون کلاسیک در شیمی تجزیه است و شامل تیتراسیون رنگ سنجی یا حجمی برای تعیین مقادیر کمی آب در نمونه است. محبوبیت تیتراسیون کارل فیشر تا حد زیادی به دلیل مزایای عملی متعددی است که نسبت به سایر روش های تعیین رطوبت ارائه می دهد، مانند دقت، سرعت و انتخابگری. در حال حاضر، تیتراسیون با یک تیتراتور اتوماتیک کارل فیشر انجام می شود. شرح روش ها به وزن بهینه نمونه و حداقل زمان همگن سازی بستگی دارد. برای ژل رویال، این دو پارامتر توسط ترزا و همکاران (2009) به ترتیب 0.02-0.05 گرم و 120 ثانیه تعیین شد.

در مواردی که تیتراتور اتوماتیک کارل فیشر در دسترس نباشد، روش کاهش وزن در هنگام خشک کردن توصیه می شود زیرا این یک آزمایشگاه کلاسیک برای اندازه گیری سطوح بالای رطوبت در مواد جامد یا نیمه جامد مانند ژل رویال است. تجزیه و تحلیل کاهش وزن در هنگام خشک کردن را می توان در دماهای مختلف (مثلاً 48، 65، 90 و 105 درجه سانتیگراد) تحت فشار اتمسفر یا فشار کم انجام داد. یک روش خشک کردن با خلا توسط سستا و لوسکو (2008) شرح داده شده است. برای امکان خروج کامل آب، نمونه باید در یک لایه نازک روی سطح وسیعی پخش شود. با این حال، در مرحله توزین، این روش باعث کاهش قابل مشاهده آب از طریق تبخیر می شود و منجر به قرائت وزن ناپایدار و به طور مداوم در حال کاهش روی ترازو می شود.

برای به دست آوردن اندازه گیری دقیق، روش تعیین میزان آب در ژل رویال به دقت نیاز دارد:

1.  دو ساعت قبل از قرار دادن نمونه ها، فر و پمپ خلا را روشن کنید.
2.  دما را روی 48 درجه سانتیگراد تنظیم کنید.
3.  خلا را روی بیشتر از 800 میلی بار تنظیم کنید، که منجر به فشاری کمتر از 200 میلی بار می شود.

به دلیل خلا که باعث تسریع خروج آب می شود، می توان از دمای نسبتاً پایین (48 درجه سانتیگراد) استفاده کرد. ثابت شده است که دمای 48 درجه سانتیگراد برای ژل رویال مناسب تر است زیرا رنگ نمونه را بدون تغییر نگه می دارد و برای خشک کردن کافی است زیرا از تشکیل پوسته قهوه ای شکر سطحی که مانع از تبخیر کامل می شود جلوگیری می کند ( سستا و لوسکو، 2008).

روش تعیین میزان آب با استفاده از خشک کردن در خلا

1.  پتری دیشی (که قرار است نمونه روی آن پخش شود) را روی ترازوی حساس (دقت 0.1 میلی گرم) وزن کنید.
2.  وزن پتری دیش را به عنوان "پتری" یادداشت کنید.
3. کاردک تمیزی را که برای پخش نمونه استفاده می شود، وزن کنید.
4.  وزن کاردک را به عنوان "کاردک تمیز" یادداشت کنید.
5.  نمونه ای از ژل رویال همگن شده به وزن تقریبی 3 گرم را در اسرع وقت به پتری دیش منتقل کنید.
6. بلافاصله آن را روی ترازوی حساس وزن کنید.
7.  وزن را به عنوان "پتری + ژل رویال" یادداشت کنید.
8. با استفاده از کاردک وزن شده، ژل رویال را به طور یکنواخت روی سطح ظرف پخش کنید.
9. کاردک را که مقداری از ژل رویال روی آن باقی مانده است، وزن کنید.
10.  وزن را به عنوان "کاردک کثیف" یادداشت کنید تا وزن نمونه باقیمانده روی ابزار پخش در نظر گرفته شود.
11.  مقدار دقیق نمونه ژل رویال فرآوری شده را به شرح زیر محاسبه کنید: "ژل رویال" = ("پتری + ژل رویال" - "پتری") - ("کاردک کثیف" - "کاردک تمیز").
12. پتری دیش را به داخل خشک کن خلا منتقل کنید.
13. به مدت 24 ساعت در دستگاه انکوبه کنید.
14.  نمونه خشک شده را به داخل دسیکاتور منتقل کنید.
15.  به مدت 15 دقیقه بگذارید بماند تا مطمئن شوید به دمای محیط رسیده است.
16.  پتری دیش را روی ترازوی حساس وزن کنید.
17.  وزن را به عنوان "بعد از خشک شدن" یادداشت کنید.
18.  درصد آب را به صورت زیر محاسبه کنید: [(“ژل رویال” – “بعد از خشک شدن”) / “ژل رویال”] × 100٪

به طور کلی، از آنجایی که روش دستی آزمایشگاهی نسبتاً کند است، تحلیلگرهای رطوبت اتوماتیک مبتنی بر روش کاهش وزن در هنگام خشک کردن توسعه یافته اند که می توانند زمان لازم برای انجام آزمایش را از چند ساعت به چند دقیقه کاهش دهند.

میزان 10-HDA

10-HDAیک جزء اصلی اسید چرب ژل رویال است. این ماده فعالیت های دارویی زیادی مانند اثرات ضد توموری (تونسند و همکاران، 1961)، فعالیت مهار اندازه و لیپوژنز در غده سباسه گوش همستر (مائده و همکاران، 1987)، اثرات ترویج کننده تولید کلاژن (کویا-میاتا و همکاران، 2004)، و خواص آنتی بیوتیکی (بلوم و همکاران، 1959) دارد. وجود 10-HDA به عنوان یک نشانگر برای تمایز ژل رویال از سایر محصولات در نظر گرفته شده است. غلظت آن به عنوان معیاری از کیفیت ژل رویال استفاده می شود.

طبق دستورالعمل های وزارت کشاورزی چین و استاندارد بین المللی ژل رویال ISO (ISO 12824:2106، 2016)، حداقل غلظت 10-HDA برای ژل رویال خالص 1.4 درصد است.

روش های مختلفی برای تعیین 10-HDA در ژل رویال شرح داده شده است، از جمله کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا (HPLC) (بلادورس و همکاران، 1995؛ گنک و اصلان، 1999)، کروماتوگرافی مایع با عملکرد فوق العاده (ژو و همکارن، 2007)، کروماتوگرافی گازی (بینام، 1989) و کروماتوگرافی گازی-طیف سنجی جرمی (GC/MS) (بخش 6.3.1 را ببینید)، که در میان آنها HPLCیک روش معمول است و بنابراین در مقررات استاندارد ذکر شده است. به طور خاص، HPLC به عنوان یک روش متعارف را می توان با استفاده از تجهیزات استاندارد در بسیاری از آزمایشگاه ها انجام داد و همچنین ساده، حساس و مناسب برای پایش 10-HDA است.

تعیین کمی 10-HDA با HPLC:

نیازمندی ها:

مواد شیمیایی: استاندارد 10-HDA، متیل-4-هیدروکسی بنزوات به عنوان استاندارد داخلی، متانول، اتانول مطلق، اسید هیدروکلریک و اسید فسفریک.

دستگاه HPLC: Waters 2695 با آشکارساز DAD

روش تعیین کمی HDA-10:

1.  محلول استاندارد داخلی 1000 میکروگرم بر میلی لیتر (متیل-4-هیدروکسی بنزوات) در اتانول مطلق تهیه کنید.
2.  محلول های کاری 0.1، 0.5، 5، 10، 20، 40، 80، 160 میکروگرم بر میلی لیتر 10-HDA در اتانول مطلق تهیه کنید (غلظت محلول استاندارد داخلی 100 میکروگرم بر میلی لیتر است).
3. 0.5 گرم از نمونه کرم ژل رویال یا 0.15 گرم پودر لیوفیلیزه (به زیربخش 3.1.3 مراجعه کنید) را در یک بالن حجمی 50 میلی لیتری وزن کنید.
4. 3 میلی لیتر اسید کلریدریک 1 مولار اضافه کنید.
5. 5 میلی لیتر از محلول استاندارد داخلی 1 میلی گرم بر میلی لیتر اضافه کنید.
6. به ترتیب 40 میلی لیتر اتانول مطلق اضافه کنید.
7. به طور کامل با استفاده از التراسونیک با تکان دادن گاه به گاه به مدت 15 دقیقه حل کنید.
8. اتانول مطلق را به حجم مشخص شده (50.00 میلی لیتر) اضافه کنید.
9. قبل از تزریق به دستگاه HPLC، محلول را از فیلتر نایلونی 0.2 میکرومتری عبور دهید.

شرایط آنالیز HPLC:

1.  کروماتوگراف را به یک ستون Waters Nova-pak C18 (150 × 3.9 میلی متر، 5 میکرومتر قطر داخلی) متصل کنید.
2. فاز متحرک را به نسبت 1 به 1 (اسید فسفریک 0.3 درصد در آب / متانول) تنظیم کنید.
3. سرعت جریان را روی 0.8 میلی لیتر در دقیقه تنظیم کنید.