رابطه معکوس پایدار مصرف عسل و شیوع سرطان

عسل و سرطان: رابطه معکوس پایدار به ویژه برای کشورهای در حال

خلاصه

عسل و سرطان رابطه معکوس پایداری دارند. سرطان زایی یک فرآیند چند مرحله ای است و علل چند عاملی دارد. از جمله این موارد می توان به وضعیت ایمنی پایین، عفونت مزمن، التهاب مزمن، زخم های مزمن غیر التیام دهنده، چاقی و غیره اشاره کرد. در حال حاضر شواهد قابل توجهی وجود دارد که نشان می دهد عسل یک تقویت کننده طبیعی ایمنی، یک عامل ضد التهابی طبیعی، یک عامل ضد میکروبی طبیعی، "واکسن" طبیعی سرطان و یک تقویت کننده طبیعی برای بهبود زخم ها و زخم های مزمن است.اگرچه عسل دارای موادی است که غالب ترین آنها مخلوطی از قندها است که به خودی خود سرطان زا تصور می شود، اما قابل درک است که اثر مفید آن به عنوان یک عامل ضد سرطان باعث ایجاد شک و تردید می شود. شواهد علمی مثبت برای خواص ضد سرطانی عسل در حال افزایش است. مکانیسم چگونگی اثر ضد سرطانی عسل موضوع بسیار جالبی است.از جمله مکانیسم های پیشنهادی می توان به مهار تکثیر سلولی، القای آپوپتوز و توقف چرخه سلولی اشاره کرد. عسل و سرطان در شرایط کشورهای در حال توسعه که منابع برای پیشگیری و درمان سرطان محدود است، رابطه معکوس پایداری دارند.

1. سرطان: اپیدمی جهانی

در سال 2008، تخمین زده شد که 12،332،300 مورد سرطان وجود داشته است که 5.4 میلیون در کشورهای توسعه یافته و 6.7 میلیون در کشورهای در حال توسعه [ 1 ] بودند (شکل 1 ). بیش از نیمی از موارد حادثه در ساکنان چهار منطقه WHO رخ داده است. جمعیت جهان از 1/6 میلیارد نفر در سال 2000 به 7/6 میلیارد نفر در سال 2008 افزایش یافت [ 2 ]. افزایش جمعیت در کشورهای در حال توسعه بسیار بیشتر از کشورهای توسعه یافته بود. حتی اگر نرخ سرطان در سنین خاص ثابت بماند، کشورهای در حال توسعه بار سرطان بیشتری نسبت به کشورهای توسعه یافته خواهند داشت.

شکل 1 

روند سرطان در بسیاری از کشورهای در حال توسعه روند صعودی را نشان می دهد [ 3-5 ] و یک الگوی ترکیبی در کشورهای توسعه یافته [ 6-8 ] . تا سال 2050، بار سرطان می تواند به 24 میلیون مورد در سال در سراسر جهان برسد که 17 میلیون مورد در کشورهای در حال توسعه رخ می دهد [ 9 ]. سرطان هایی که با رژیم غذایی و سبک زندگی مرتبط هستند در کشورهای توسعه یافته بیشتر دیده می شوند در حالی که سرطان های ناشی از عفونت در کشورهای در حال توسعه بیشتر دیده می شوند. بر اساس گزارش سازمان بهداشت جهانی (WHO)، انتظار می‌رود مرگ و میر ناشی از سرطان تا سال 2020 در سراسر جهان به 104 درصد افزایش یابد.

در حالی که تعداد کل سرطان ها در حال افزایش است، روند برخی از سرطان ها در کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه در حال تغییر است. در کشورهای توسعه یافته، این روند رو به کاهش است [ 10 ] زیرا عفونت های میکروارگانیسم ها در حال کاهش است و امکانات غربالگری در دسترس است. در سنگاپور، میانگین افزایش سالانه 3.6 درصدی برای سرطان سینه در زنان در دوره 1988-1992 وجود داشت [ 11 ]. در قطر، افزایش 57.1 درصدی سرطان ها در سال های 1991-2006 [ 12 ] و در هلند، افزایشی بین 1.9 درصد (زنان) و 3.4 درصد (مرد) در سال برای سرطان مری در سال های 1989-2003 [ 13 ] وجود داشت.

برای درک مفید بودن عسل در سرطان، باید عوامل مختلفی را که می‌توانند باعث سرطان شوند، بشناسیم. سرطان زایی یک فرآیند چند مرحله ای است و علل چند عاملی دارد. توسعه سرطان ها مدت ها پس از انجام مراحل شروع، ارتقا و پیشرفت صورت می گیرد (شکل 2 ). آسیب سلولی می تواند ناشی از یک عامل یا تعدد این عوامل باشد. مورد دوم بیشتر است. توسعه سرطان ممکن است 10 تا 15 سال پس از قرار گرفتن در معرض عوامل خطر رخ دهد.

شکل 2 

1.1. عادات/بیماری های سبک زندگی به عنوان خطراتی برای توسعه سرطان

سرطان در اثر آسیب ژنتیکی در ژنوم سلول ها ایجاد می شود. این آسیب یا ارثی است یا اکتسابی در طول زندگی. آسیب‌های ژنتیکی اکتسابی اغلب از طریق شیوه‌های زندگی ناسالم "خود" ایجاد می‌شود. اساساً یک سوم سرطان ها به دلیل مصرف دخانیات، یک سوم به دلیل عوامل غذایی و سبک زندگی و یک پنجم به دلیل عفونت ها است. عوامل دیگر عبارتند از سرطان زاهای شیمیایی، آلاینده های محیطی و الکل (شکل 3 ). در کشورهای در حال توسعه، سرطان های ناشی از عفونت های میکروارگانیسم هایی مانند دهانه رحم (توسط ویروس پاپیلومای انسانی) [ 14 ]، کبد (توسط ویروس های هپاتیت) [ 15 ]، نازوفارنکس (توسط ویروس اپشتین بار) [ 16 ] و معده (توسط ویروس پاپیلومای انسانی) (هلیکوباکتر پیلوری ) [ 17] بیشتر از کشورهای توسعه یافته هستند [ 18 ]. در حالی که سرطان پروستات، سینه و کولورکتال در کشورهای توسعه یافته به وضوح بیشتر از کشورهای در حال توسعه شایع است، این تمایز به اندازه سرطان ریه که در کشورهای کم و بیش توسعه یافته شایع است، چندان آشکار نیست. به جز سرطان سینه، 5 سرطان اصلی در مردان و زنان کشورهای در حال توسعه به دلیل سبک زندگی یا عفونت است [ 18 ].

شکل 3 

1.1.1. استعمال دخانیات و دخانیات

ارتباط سرطان با سیگار بدون تدردید است. شیوع سیگار در کشورهای در حال توسعه بیشتر از کشورهای توسعه یافته است [ 19 ]. سیگار با تعدادی از سرطان ها مانند حنجره، مثانه، سینه، مری و دهانه رحم مرتبط است. در حالی که در کشورهای توسعه یافته شیوع سیگار در حال کاهش است [ 20 ]، سناریو در کشورهای در حال توسعه برعکس است. شروع و تأثیر شروع سیگار کشیدن مشابه کشورهای توسعه یافته است [ 21 ]. سیگار خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ را تا 43 درصد افزایش می دهد [ 22]. افرادی که همیشه سیگار می‌کشیدند با افزایش 8.8 برابری خطر ابتلا به سرطان‌های روده بزرگ (فاصله اطمینان 95%، 1.7-44.9) در صورت تغذیه با رژیم غذایی خوب گوشت قرمز در صورت داشتن فنوتیپ‌های سریع NAT2 و CYP1A2 مرتبط بودند [ 23 ]. هیچ ارتباط مشابهی در افرادی که هرگز سیگار نمی‌کشیدند یافت نشد [ 23 ].

1.1.2. چاقی و کم تحرکی

افراد چاق تقریباً 1.5-3.5 برابر خطر ابتلا به سرطان در مقایسه با افراد با وزن طبیعی دارند [ 24 ]. چاقی در تعدادی از سرطان ها [ 25 ، 26 ] به ویژه آندومتر [ 27 ، 28 ]، سینه ها [ 29 ، 30 ] و سرطان های روده بزرگ [ 31 ] مرتبط است. سلول های چربی توانایی افزایش تکثیر سلول های سرطانی کولون را در شرایط آزمایشگاهی دارند [ 32 ]. روند شیوع اضافه وزن/چاقی در بسیاری از کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه رو به افزایش است [ 33 ]. در مطالعه ای که در سال 2005 انجام شد [ 34] در ناحیه کوتا بهارو در ایالت کلانتان مالزی، شیوع کلی اضافه وزن/چاقی 1/49 درصد [ 34 ] بود که بسیار بیشتر از رقمی که قبلاً در سال 1996 گزارش شده بود [ 35 ]. در این جامعه، افزایش سرطان در دوره از سال 2002 تا 2007 (143.6٪ افزایش) در مقایسه با دوره 5 ساله قبلی 1996-2001 تصاعدی است [ 36 ].

چاقی یک مشکل اجتماعی نیست بلکه یک بیماری است. بیشترین خطر برای افراد چاق است که دیابتی نیز دارند، به ویژه افرادی که شاخص توده بدن آنها بالای 35 کیلوگرم بر متر مربع است . افزایش خطر در زنان 93 برابر و در مردان 42 برابر است [ 37 ].

1.1.3. دیابت به ویژه نوع 2 به عنوان خطر ابتلا به سرطان

چاقی ارتباط نزدیکی با دیابت دارد [ 38 ]. جامعه ای که شیوع بالایی از چاقی دارد، شیوع بالایی از دیابت نیز دارد [ 36 ]. در کلانتان، مالزی، شیوع دیابت در سال 1999 10.5 درصد و اختلال تحمل گلوکز 16.5 درصد بود [ 39 ]. کلانتان بالاترین میزان شیوع دیابت را در مالزی دارد که در آن شیوع کلی ملی 3/8 درصد است [ 40 ]، بنابراین دیدن افزایش سریع شیوع سرطان در این ایالت تعجب آور نبود [ 36 ]. بر اساس یک بررسی در مورد دیابت، WHO تخمین زده است که تا سال 2030، 2.48 میلیون دیابتی در مالزی وجود خواهد داشت که نسبت به 0.94 میلیون در سال 2002، جهش 164 درصدی را نشان می دهد [ 41 ].]. یکی از شایع ترین سرطان هایی که در جامعه ای که افراد دیابتی و چاقی بالایی دارند، ذکر شده است، سرطان کولورکتال است [ 42-45 ] .

در یک مطالعه بر روی 138 سرطان کولورکتال (CRC) که در بیمارستان دانشگاه ساینس مالزی مشاهده شد، 47.8٪ بیماری های متابولیک داشتند که 13.8٪ از آنها دیابت نوع 2 بودند [ 42 ]. آن دسته از بیماران دیابتی مبتلا به CRC اغلب سرطان های دیستال دارند [ 42 ].

1.2. عفونت های مزمن به عنوان خطر توسعه سرطان

تعدادی میکروارگانیسم وجود دارد که می تواند باعث سرطان شود. ویروس های رایج ایجاد کننده سرطان [ 46 ] ویروس اپشتین بار (EBV) [ 47 ] (کارسینوم های نازوفارنکس)، ویروس پاپیلومای انسانی (سرطان های دهانه رحم و سایر سرطان های سنگفرشی) و ویروس های هپاتیت B (سرطان های کبد) هستند. ویروس ها پس از یک دوره نهفتگی طولانی مدت انکوژن هستند [ 48 ].

باکتری هایی که با سرطان ارتباط دارند عبارتند از: عفونت هلیکوباکتر پیلوری (سرطان معده) [ 17 ]، اوره پلاسما اوره لیتیکوم (سرطان پروستات) [ 49 ]، و ناقل حصبه مزمن (سرطان کیسه صفرا) [ 50 ]. عفونت‌های قارچی مزمن نیز با سرطان مرتبط هستند [ 51 ]. انگل هایی مانند شیستوزوما هماتوبیوم با کارسینوم مثانه مرتبط هستند. فلوک های کبدی Opisthorchis viverrini و Clonorchis sinensisبا کلانژیوکارسینوما و کارسینوم کبدی همراه است. سه مکانیسم اصلی وجود دارد که عفونت ها می توانند باعث سرطان شوند. به نظر می رسد که آنها شروع و همچنین ترویج سرطان زایی را شامل می شوند [ 52 ]. عفونت مداوم در میزبان باعث التهاب مزمن همراه با تشکیل گونه‌های فعال اکسیژن و نیتروژن (ROS و RNOS) می‌شود [ 52 ]. ROS و RNOS پتانسیل آسیب رساندن به DNA، پروتئین ها و غشای سلولی را دارند. التهاب مزمن اغلب منجر به چرخه های مکرر آسیب سلولی می شود که منجر به تکثیر غیر طبیعی سلول می شود [ 53 ]]. آسیب DNA باعث رشد سلول های بدخیم می شود. ثانیاً، عوامل عفونی ممکن است مستقیماً سلول‌ها را با وارد کردن انکوژن‌های فعال به ژنوم میزبان، مهار سرکوب‌کننده‌های تومور یا تحریک میتوز تبدیل کنند [ 52 ]. ثالثاً، عوامل عفونی، مانند ویروس نقص ایمنی انسانی (HIV)، ممکن است باعث سرکوب سیستم ایمنی شوند [ 52 ].

2. وضعیت ایمنی پایین به عنوان خطر ابتلا به سرطان

2.1. سرطان و پیری

مهمترین تغییری که در 50 سال آینده در جمعیت جهان رخ خواهد داد، تغییر نسبت افراد مسن (بیش از 65 سال) است: 7 درصد در سال 2000 به 16 درصد در سال 2050 [ 54 ]. بسیاری از سرطان ها با افزایش سن مرتبط هستند. اگرچه سن به خودی خود عامل تعیین کننده مهمی برای خطر سرطان نیست، اما مستلزم قرار گرفتن طولانی مدت در معرض سرطان زا است [ 55 ]. پیش بینی می شود تا سال 2050، 27 میلیون نفر به سرطان مبتلا شوند. بیش از نیمی از تعداد تخمین زده شده ساکنان کشورهای در حال توسعه خواهند بود [ 54 ]. افزایش سن نیز با کاهش سیستم ایمنی مرتبط است.

2.2. وضعیت ایمنی پایین به دلیل بیماری های مزمن

بیمارانی که سیستم ایمنی پایینی دارند در معرض خطر ابتلا به سرطان هستند. این توضیح می دهد که چرا افراد دیابتی بیشتر از افراد غیر دیابتی در معرض خطر ابتلا به سرطان های اپیتلیال هستند. بیماران HIV در معرض خطر ابتلا به سرطان های اپیتلیال و غیر اپیتلیال هستند. این افراد همچنین در معرض خطر ابتلا به عفونت‌های مزمن متعدد هستند که نشان‌دهنده تعدد در پیدایش سرطان است. بیماران مبتلا به بیماری های خودایمنی نیز در معرض خطر ابتلا به سرطان هایی مانند کارسینوم کولورکتال در کولیت اولسراتیو و بیماری کرون و سرطان تیروئید در تیروئیدیت خودایمن هستند.

2.3. زخم ها و زخم های مزمن

زخم های مزمن خطر ابتلا به سرطان را دارند. شایع ترین زخم مارجولین [ 56 ] است، و در کشورهای در حال توسعه به ویژه در مناطق روستایی با شرایط زندگی نامناسب شایع است [ 57 ]. این عامل خطر مربوط به عفونت های مزمن است، زیرا اغلب زخم های مزمن به دلیل عفونت های مداوم بهبود نمی یابند.

3. عسل چیست و چرا برای مقابله با سرطان مفید است؟ (شکل 4 را ببینید )

شکل 4 

عسل قرن ها به دلیل خواص دارویی و تقویت کننده سلامتی اش شناخته شده است. حاوی انواع مختلفی از مواد شیمیایی گیاهی با محتوای فنولیک و فلاونوئید بالا است که به فعالیت آنتی اکسیدانی بالای آن کمک می کند [ 58-60 ] . عاملی که دارای خاصیت آنتی اکسیدانی قوی است ممکن است پتانسیل جلوگیری از توسعه سرطان را داشته باشد زیرا رادیکال های آزاد و استرس اکسیداتیو نقش مهمی در القای تشکیل سرطان دارند [ 61 ]. فیتوکمیکال های موجود در عسل را می توان به اسیدهای فنولیک و پلی فنول محدود کرد. گزارش شده است که انواع پلی فنول های موجود در عسل دارای خاصیت ضد تکثیری در برابر چندین نوع سرطان هستند [ 62 ].

4. عسل به عنوان یک تقویت کننده طبیعی ایمنی

عسل تولید سیتوکین های التهابی را از مونوسیت ها تحریک می کند [ 63 ]. عسل مانوکا، مرتع و ژله بوش در مقایسه با سلول های تیمار نشده و مصنوعی با عسل، به طور قابل توجهی آزادسازی TNF- α ، IL-1 β و IL-6 را از سلول های MM6 (و مونوسیت های انسانی) افزایش می دهند ( 63 ). . یک جزء 5.8 کیلو دالتون عسل مانوکا برای تحریک تولید سیتوکین از سلول های ایمنی از طریق TLR4 [ 64 ] یافت شد. عسل تولید آنتی بادی را در طی پاسخ های ایمنی اولیه و ثانویه علیه آنتی ژن های وابسته به تیموس و مستقل از تیموس در موش های تزریق شده با گلبول های قرمز گوسفند و آنتی ژن E. coli تحریک می کند [ 65 ]]. مصرف روزانه 80 گرم عسل طبیعی به مدت 21 روز نشان داد که سطح پروستاگلاندین در مقایسه با افراد عادی در بیماران مبتلا به ایدز افزایش یافته است [ 66 ]. نشان داده شده است که عسل طبیعی باعث کاهش سطح پروستاگلاندین، افزایش تولید NO در بیماران مبتلا به سابقه طولانی ایدز می شود [ 66 ]. گزارش شده است که مصرف خوراکی عسل تولید آنتی بادی در پاسخ های ایمنی اولیه و ثانویه علیه آنتی ژن های وابسته به تیموس و مستقل از تیموس را افزایش می دهد [ 67 ].

این مطالعات نشان می دهد که مصرف روزانه عسل سیستم ایمنی بدن را بهبود می بخشد.

5. عسل به عنوان یک عامل ضد التهابی طبیعی

در زندگی روزمره، سلول‌های ما ممکن است توسط محرک‌های خارج یا درون بدن (توسط میکروب‌ها یا غیر میکروب‌ها) آسیب ببینند. آسیب های سلولی/مولکولی منجر به پاسخ التهابی می شود، مکانیسم های دفاعی بدن در تلاش برای خلاص شدن از شر محرک ها. به طور کلی پاسخ های التهابی برای ما مفید و محافظ هستند، اما گاهی اوقات، پاسخ های التهابی برای سلامتی مضر هستند. عسل یک عامل ضد التهابی قوی است. نوزادان مبتلا به درماتیت پوشک پس از استفاده موضعی از مخلوط حاوی عسل، روغن زیتون و موم زنبور عسل پس از 7 روز به طور قابل توجهی بهبود یافتند [ 68 ]. عسل باعث تسکین علائم قابل توجه سرفه در کودکان مبتلا به عفونت دستگاه تنفسی فوقانی (URTI) می شود [ 69 ]. نشان داده شده است که در مدیریت درماتیت وپسوریازیس ولگاریس [ 70 ]. هشت بیمار از 10 بیمار مبتلا به درماتیت و پنج بیمار از هشت بیمار مبتلا به پسوریازیس پس از 2 هفته با استفاده از پماد مبتنی بر عسل بهبود قابل توجهی نشان دادند [ 70 ]. عسل در رقت های 1:8 باعث کاهش چسبندگی باکتری ها از 6.5 ± 25.6 (شاهد) به 6.7 ± 3.3 باکتری در هر سلول اپیتلیال ( ) در شرایط آزمایشگاهی شد [ 71 ]. داوطلبانی که "چرم عسل" را می جویدند نشان دادند که از نظر آماری کاهش بسیار معنی داری در میانگین نمره پلاک (0.99 کاهش به 0.65؛ ) در گروه عسل مانوکا در مقایسه با گروه کنترل وجود داشت که نشان دهنده نقش درمانی بالقوه عسل برای ژنژیویت، بیماری پریودنتال است [ 72 ]. ]، زخم های دهان و سایر مشکلات بهداشت دهان و دندان [ 73].

گزارش موردی از بیماری که به مدت 20 سال به اپیدرمولیز بولوزا دیستروفیک مزمن (EB) مبتلا بود، پس از شکست پانسمان‌ها و کرم‌های معمولی، طی 15 هفته [ 74 ] با پانسمان آغشته به عسل بهبود یافت. این نشان دهنده سودمندی عسل به عنوان یک عامل ضد التهابی است. فرآیند التهابی مزمن خطر ابتلا به سرطان را دارد.

6. عسل به عنوان ضد میکروب طبیعی

هر روز ما در معرض انواع توهین های میکروبی از باکتری ها، ویروس ها، انگل ها و قارچ ها هستیم. عسل یک ضد میکروبی طبیعی قوی است. شایع ترین عفونت هایی که انسان به آن مبتلا می شود از عفونت استافیلوکوک است. اثر ضد باکتریایی عسل به طور گسترده مورد مطالعه قرار گرفته است. مکانیسم باکتری کشی از طریق اختلال در ماشین های تقسیم سلولی است [ 75 ]. حداقل غلظت بازدارنده (MIC) برای استافیلوکوکوس اورئوس توسط عسل A. mellifera از 126.23 تا 185.70 mgml -1 بود [ 76 ]. عسل همچنین در برابر استافیلوکوک های کواگولاز منفی موثر است [ 77 ]. استفاده موضعی از عسل خام روی زخم های عفونی علائم التهاب حاد را کاهش داد [ 78]، بنابراین علائم را کاهش می دهد. فعالیت ضد میکروبی عسل در محیط های اسیدی قوی تر از محیط های خنثی یا قلیایی است [ 78 ]. قدرت عسل با برخی از آنتی بیوتیک های محلی قابل مقایسه است. استفاده از عسل در ورم ملتحمه عفونی قرمزی، تورم، ترشح چرک و زمان ریشه کنی عفونت های باکتریایی را کاهش داد [ 78 ]. هنگامی که عسل همراه با آنتی بیوتیک ها، جنتامایسین استفاده می شود، فعالیت ضد استافیلوکوکوس اورئوس را تا 22 درصد افزایش می دهد [ 79 ]. هنگامی که عسل به محیط کشت باکتری اضافه می شود، ظهور رشد میکروبی در صفحات کشت به تعویق می افتد [ 80 ]]. مایکوباکتری ها در محیط های کشت حاوی 10% و 20% عسل رشد نکردند در حالی که در محیط های کشت حاوی 5%، 2.5% و 1% عسل رشد کردند، که نشان می دهد عسل می تواند یک عامل ضد مایکوباکتری ایده آل [ 81 ] در غلظت های خاص باشد.

عسل همچنین در کشتن باکتری های مقاوم مانند سودوموناس آئروژینوزا (PA) موثر است و می تواند منجر به رویکرد جدیدی در درمان رینوسینوزیت مزمن مقاوم به درمان شود [ 82 ]. مصرف روزانه عسل خطر ابتلا به عفونت های مزمن توسط میکروارگانیسم ها را کاهش می دهد. عفونت های مزمن خطر ابتلا به سرطان را دارند.

سه مکانیسم اصلی وجود دارد که عفونت ها می توانند باعث سرطان شوند. به نظر می رسد که آنها شروع و همچنین ترویج سرطان زایی را شامل می شوند [ 52 ]. عفونت مداوم در میزبان باعث التهاب مزمن همراه با تشکیل گونه‌های فعال اکسیژن و نیتروژن (ROS و RNOS) می‌شود [ 52 ]. ROS و RNOS پتانسیل آسیب رساندن به DNA، پروتئین ها و غشای سلولی را دارند. التهاب مزمن اغلب منجر به چرخه های مکرر آسیب سلولی می شود که منجر به تکثیر غیر طبیعی سلول می شود [ 53 ]. آسیب DNA باعث رشد سلول های بدخیم می شود. ثانیاً، عوامل عفونی ممکن است مستقیماً سلول‌ها را با وارد کردن انکوژن‌های فعال در ژنوم میزبان و مهار سرکوب‌کننده‌های تومور تبدیل کنند [ 52 ].]. ثالثاً، عوامل عفونی، مانند ویروس نقص ایمنی انسانی (HIV)، ممکن است باعث سرکوب سیستم ایمنی شوند [ 52 ].

اثربخشی عسل زمانی بهتر است که در دمای اتاق استفاده شود. حرارت دادن عسل تا دمای 80 درجه به مدت 1 ساعت باعث کاهش فعالیت ضد میکروبی عسل جدید و ذخیره شده می شود. نگهداری عسل به مدت 5 سال باعث کاهش فعالیت ضد میکروبی آن شد، در حالی که قرار گرفتن در معرض نور فرابنفش فعالیت آن را در برابر برخی از میکروارگانیسم ها افزایش داد [ 78 ].

عسل همچنین دارای خواص ضد ویروسی است. در یک مطالعه مقایسه ای استفاده موضعی عسل بهتر از درمان با آسیکلوویر در بیماران مبتلا به ضایعات تبخال عود کننده بود [ 83 ]. دو مورد تبخال لب و یک مورد تبخال تناسلی به طور کامل با استفاده از عسل بهبود یافت در حالی که هیچ یک با درمان آسیکلوویر [ 83 ].

7. عسل به عنوان عامل احتمالی برای کنترل چاقی

افراد چاق در معرض خطر ابتلا به سرطان هستند. ارتباط نزدیکی بین چاقی، وضعیت التهاب مزمن در سطح پایین و استرس اکسیداتیو وجود دارد [ 84 ]. افراد چاق تقریباً 1.5-3.5 برابر افزایش خطر ابتلا به سرطان در مقایسه با افراد با وزن طبیعی [24-26 ] به ویژه آندومتر [ 27 ، 28 ] ، سینه ها [ 29 ، 30 ] و سرطان های کولورکتال [ 31 ] دارند . سلول های چربی توانایی افزایش تکثیر سلول های سرطانی کولون را در شرایط آزمایشگاهی دارند [ 32 ]. بیشترین خطر برای افراد چاق است که دیابتی نیز دارند، به ویژه آنهایی که شاخص توده بدن آنها بالای 35 کیلوگرم بر متر مربع است .. افزایش خطر در زنان 93 برابر و در مردان 42 برابر است [ 37 ]. یکی از شایع ترین سرطان هایی که در جامعه ای که افراد دیابتی و چاقی بالایی دارند، ذکر شده است، سرطان کولورکتال است [ 42-45 ] .

در یک مطالعه بالینی بر روی 55 بیمار دارای اضافه وزن یا چاق، گروه کنترل (17 نفر) روزانه 70 گرم ساکارز به مدت حداکثر 30 روز و بیماران گروه آزمایش (38 نفر) 70 گرم عسل طبیعی برای مدت مشابه دریافت کردند. . نتایج نشان داد که عسل باعث کاهش خفیف وزن بدن (1.3٪) و چربی بدن (1.1٪) می شود [ 85 ]. اثر مفید عسل بر چاقی تاکنون به خوبی ثابت نشده است.

8. عسل به عنوان "تعیین کننده" برای زخم ها و زخم های مزمن

افزایش تعداد باکتری‌های مقاوم به آنتی‌بیوتیک باعث شده است که زخم‌های ساده مزمن و غیرقابل التیام شوند و از این رو عسل گزینه‌های درمانی جایگزینی را ارائه می‌کند [ 86 ]. عسل ترشحات آزاد شده در زخم ها و بافت های از بین رفته را جذب می کند [ 87 ]. عسل در زخم های جراحی سرکش موثر است [ 88 ]. با تحریک رگ زایی، گرانولاسیون و اپیتلیال شدن، سرعت التیام را افزایش می دهد، پیوند پوست را غیرضروری می کند و نتایج زیبایی عالی به ارمغان می آورد [ 89 ]. در یک کارآزمایی کنترل تصادفی، عسل مانوکا بهبود زخم را در بیماران مبتلا به زخم‌های وریدی ساق پا بهبود بخشید [ 90 ]. نشان داده شده است که عسل MRSA ( استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متیلن) را از بین می برد.) عفونت در 70 درصد از زخم های وریدی مزمن [ 91 ]. عسل اسیدی است و زخم های مزمن غیر التیام بخش دارای محیط قلیایی بالایی هستند. پانسمان عسل مانوکا با کاهش آماری قابل توجهی در pH زخم همراه است [ 92 ]. شواهد موجود در مطالعات متاآنالیز نشان‌دهنده اثربخشی بیشتر عسل در مقایسه با پانسمان‌های جایگزین برای سوختگی‌های ضخامت سطحی یا جزئی است [ 93 ]. عسل یک پانسمان مرطوب ارزان قیمت با خواص ضد باکتریایی و ترمیم کننده بافت مناسب برای پای دیابتی است [ 94 ]. هزینه متوسط درمان برای هر بیمار با استفاده از پانسمان عسل با پانسمان معمولی بسیار ارزان تر است [ 95 ].

9. عسل به عنوان واکسن سرطان طبیعی

واکسن های مصنوعی مانند BCG یا واکسن فلج اطفال با جلوگیری از ابتلا افراد واکسینه شده به سل و فلج اطفال عمل می کنند. عسل دارای عنصر "واکسن سرطان طبیعی" است زیرا می تواند فرآیندهای التهابی مزمن را کاهش دهد، وضعیت ایمنی را بهبود بخشد، عفونت های موجودات مقاوم و غیره را کاهش دهد. برخی از پلی فنول های ساده و موجود در عسل، یعنی اسید کافئیک (CA)، کافئیک اسید فنیل استرها (CAPE)، کریزین (CR)، گالانژین (GA)، کورستین (QU)، کامفرول (KP)، آکاستین (AC)، پینوسمبرین (PC)، pinobanksin (PB) و apigenin (AP)، به عنوان عوامل دارویی امیدوارکننده در پیشگیری و درمان سرطان تکامل یافته اند [ 62 ]. فعالیت آنتی اکسیدانی عسل Trigona carbonaria از استرالیا به میزان 233.96±50.95 میکرومولار معادل Trolox است [ 96 ].]. فعالیت آنتی اکسیدانی چهار نمونه عسل از منابع گلی مختلف، خواص آنتی اکسیدانی بالایی را نشان داد که با روش‌های مختلف مقاله آزمایش شد [ 97 ]. عسل تیره دارای ترکیبات فنلی و فعالیت آنتی اکسیدانی بالاتری نسبت به عسل شفاف بود [ 98 ]. ترکیب اسید آمینه عسل شاخصی از ظرفیت مهار رادیکال های سمی است [ 99 ].

10. عسل به عنوان استفاده بالقوه در "درمان سرطان"

عسل ممکن است زمینه ای برای توسعه درمان های جدید برای بیماران مبتلا به سرطان و تومورهای مرتبط با سرطان فراهم کند. نشان داده شد که قطعات عسل جنگل القای کموتاکتیکی برای نوتروفیل ها و گونه های اکسیژن فعال (ROS) دارند که فعالیت ضد توموری آن را ثابت می کند [ 67 ]. مطالعات اخیر روی رده های سرطانی پستان انسان [ 100 ]، دهانه رحم [ 100 ]، دهان [ 101 ] و استئوسارکوم [ 101 ] با استفاده از عسل جنگل مالزی فعالیت ضد سرطانی قابل توجهی را نشان داد. نشان داده شده است که عسل در یک مدل آزمایشی مثانه در داخل بدن و در شرایط آزمایشگاهی فعالیت ضد نئوپلاستیک دارد [ 102 ].

عسل سرشار از فلاونوئیدها است [ 62 ، 103 ]. فلاونوئیدها به دلیل خواص ضد سرطانی خود، علایق بسیاری را در بین محققان ایجاد کرده اند. مکانیسم‌های پیشنهادی بسیار متنوع هستند مانند مسیرهای سیگنالینگ مختلف [ 104 ]، از جمله تحریک آزادسازی TNF-α (فاکتور نکروز تومور-آلفا) [ 105 ]، مهار تکثیر سلولی، القای آپوپتوز [ 106 ] و توقف چرخه سلولی [105]. 107 ] و همچنین مهار اکسیداسیون لیپوپروتئین [ 108 ]. تصور می شود که عسل به دلیل اجزای اصلی آن مانند کریزین [ 104 ] و سایر فلاونوئیدها [ 109 ] این اثرات مفید را واسطه می کند.]. این تفاوت ها قابل توضیح است زیرا عسل ها دارای منابع گلی مختلفی هستند و هر منبع گل ممکن است ترکیبات فعال متفاوتی را نشان دهد. اگرچه عسل دارای مواد دیگری است که غالب ترین آنها مخلوطی از قندها (فروکتوز، گلوکز، مالتوز و ساکارز) [ 110 ] است که خود سرطان زا است [ 111 ]، اما قابل درک است که تأثیر مف&